Gisteren ‘Loft’ gezien. Scenario van Bart De Pauw. Loopt al enkele maanden in de zalen maar nu pas, via buitenkansje, film gezien in een quasi lege zaal in Utopolis (namiddagvertoning). De film munt vooral uit door acteertalent, montage en setting (interieurdesign). Het verhaal is dun. Groepje van 5 vrienden vat de idee op om samen in het geheim een loft te kopen met de bedoeling er met hun ‘mistresses’ gebruik van te kunnen maken. Algauw loopt dit idee goed uit de hand wanneer er zich intriges tussen de vrienden en hun echtgenotes beginnen af te spelen. Het spel van verleiden, verleid worden, bedriegen en bedrogen worden, van jaloersheid en wraak wordt er ‘to the limit and beyond’ gespeeld. Maar wie beging de moord waarmee de film aanvangt? Via flash backs en de klassieke cirkelstructuur worden we tot het laatste in het ongewisse gelaten over wie de moordenaar is.
Ik heb genoten van bekend talent als Jan Decleir, Marie Vinck, Matthias Schoenaerts, Filip Peeters, e.a. maar ook van de prachtige setting, het camerawerk en de soundtrack. Naar het schijnt heeft de film eind februari de populariteit van Koko Flanel overtroffen. Terecht!