Woensdag de première van het stuk ‘Belga’ van Rachida Lamrabet bijgewoond in ’t Arsenaal (Mechelen). Het handelt over een jonge Marokkaan die in de jaren ’60 vol verwachting in België arriveert. Hij komt om te werken. Aangetrokken door sproojesachtige beloften hoopt hij snel en bemiddeld terug te keren naar zijn vaderland. Al gauw beseft hij echter dat hij in België zijn verdere toekomst zal moeten uitbouwen. Zijn vrouw komt, de kinderen komen. Ze groeien op in de westerse maatschappij. Een maatschappij met andere normen en waarden dan die waar hij vandaan komt. Ooit zo maakt hij zichzelf wijs, keren ze allemaal terug. Maar voor de kinderen en de kleinkinderen is er geen weg terug.
Rachida Lamrabet: “Ontworteling, migratie, identiteit: dat is wat me bezighoudt. In het toneelstuk wil ik drie mensenlevens schetsen, dat van twee mannen, een vader en een zoon, van Marokkaanse afkomst, en dat van een Belgische vrouw.”
De thematiek van Lamrabet is universeel, illusies die eindigen in teleurstelling, dromen die kapotslaan op de harde realiteit van de vrije markteconomie en racisme, de existentiële eenzaamheid. Nergens maakt ze zich schuldig aan zwart-wittekenig. Het is de ‘condition humaine’ van de mens, geworpen in een situatie die hier, naar mijn gevoel, centraal staat. Lamrabet maakt dit op een subtiele manier diets aan haar publiek.
Blauwkruikje 