Cobra.be: VSB-poëzieprijs voor Ester Naomi Perquin.
Bekentenissen 2
Alleen slechte mannen wilde ik aanraken. Ik wilde hun schouders onder
mijn handen voelen, hun knoopjes losmaken, mezelf dan
haastig uitkleden, ze als dekens om me heen slaan,
me in hun armen te slapen leggen.
Ik wilde ze voorzichtig wassen, hun haar inzepen met een shampoo die niet prikt, schuim in hun huid masseren, ze glanzend wrijven.
Ik wilde ze auto’s geven en kleine huisjes voor ze maken,
ze aan tafel zetten met een vrouw, een bordje eten,
een kind dat papa zegt, een lapjeskat.
Ik wilde ze mee het bos in nemen, ze warm aankleden en
de goede kant opsturen, de kant op waar bomen zo
hecht met elkaar vergroeid zijn dat je er
geen pad meer vindt maar wel,
als het donker wordt,
levensechte beren.
uit: Celinspecties (2012)
Blauwkruikje 