Burning the Old Year | Naomi Shihab Nye | The Poetry Foundation

Burning the Old Year

by NAOMI SHIHAB NYE

Letters swallow themselves in seconds.   
Notes friends tied to the doorknob,   
transparent scarlet paper,
sizzle like moth wings,
marry the air.

So much of any year is flammable,   
lists of vegetables, partial poems.   
Orange swirling flame of days,   
so little is a stone.

Where there was something and suddenly isn’t,   
an absence shouts, celebrates, leaves a space.   
I begin again with the smallest numbers.
Quick dance, shuffle of losses and leaves,   
only the things I didn’t do   
crackle after the blazing dies.

[bron: The Poetry Foundation]

Brandend Oudjaar

Letters slikken in seconden zichzelf.
Berichten van vrienden aan de deurknop geknoopt,
transparant scharlaken papier,
sissen als vleugels van motten,
trouwen de lucht.

Zoveel van welk jaar ook is ontvlambaar,
groentelijstjes, halve gedichten.
Oranje wervelvlam van dagen,
zo weinig is een steen.

Waar iets was is plots niets,
een afwezigheid schreeuwt, feest, laat ruimte.
Ik begin opnieuw bij de kleinste getallen.
Snelle dans, mix van verliezen en verlaten,
alleen de dingen die ik niet deed
knisperen als het laaien sterft.

[vertaling - mfp]

Naomi Shihab Nye told Contemporary Authors: “I have always loved the gaps, the space between things, as much as the things. I love staring, pondering, mulling, puttering. I love the times when someone or something is late—there’s that rich possibility of noticing more, in the meantime…Poetry calls us to pause. There is so much we overlook, while the abundance around us continues to shimmer, on its own.” [bron: Naomi Shihab Nye : The Poetry Foundation.]

Zie ook hier een interview op Harding University USA.

J. S. Bach | Weihnachtsoratorium | Philippe Herreweghe

 

Het Weihnachtsoratorium BWV 248 Kerstoratorium; Oratorium Tempore Nativitatis Christi is een oratorium, bestaande uit zes afzonderlijke, maar inhoudelijk verbonden werken, soms aangeduid als cantates, geschreven door Johann Sebastian Bach voor de periode van Kerst 1734 tot en met Driekoningen 1735. De teksten zijn ontleend aan het Evangelie volgens Lucas en het Evangelie volgens Matteüs en waarschijnlijk geschreven door librettist Picander pseudoniem van Christian Friedrich Henrici [bron: Wikipedia.]

And, so this is Xmas …

‘In ons diepste zelf ligt een oproep tot innerlijke vrijheid. Hierin zit poëzie verscholen. Zij is blij met niets: met het geruis van de wind in de bomen, met de lichtschakeringen in de lucht, met de gezelligheid van een eenvoudige maaltijd, met de nabijheid van dierbare verwanten, met kinderen… ‘

‘Als iedere nacht in ons leven een kerstnacht zou kunnen zijn, een nacht die van binnenuit verlicht wordt… ‘

Uit het boek:
Vrede in je hart,
Frère Roger van Taizé
Ten Have, Kampen

Wintergepeinzen – Alice Nahon

Privacy, ik heb niets te verbergen – Bart Preneel | VAM

Informatietechnologie verandert razendsnel.  Computers dringen steeds dieper door in ons dagelijks leven en zullen in de komende jaren meer en meer geïmplanteerd worden. De rekenkracht van een Smartphone is veel groter dan die van een PC van de jaren 1990.  Snelle netwerkverbindingen laten toe om informatie ogenblikkelijk over de hele wereld te verspreiden.  Datacentra kunnen onvoorstelbare hoeveelheden informatie opslaan en verwerken.  Dit opent de deur voor een slimme IT-omgeving die zich op elk moment aanpast aan de gebruiker en aanbiedt wat hij of zij nodig heeft.  Deze technologie zal ook leiden tot wetenschappelijke doorbraken, onder meer in de geneeskunde. Anderzijds is er ook een keerzijde aan de medaille: al onze informatie wordt toegankelijk voor bedrijven, overheden en andere mensen. Informatie is economisch waardevol en creëert macht, die echter misbruikt kan worden.  De vaak gehoorde reacties hierop zijn dat “privacy dood is” en dat “enkel wie iets te verbergen heeft, bezorgd is over privacy”. Tijdens deze voordracht probeerde de spreker deze argumenten te ontkrachten door de technologische ontwikkelingen in een breder maatschappelijk kader te plaatsen.

Dr. Ir. Bart Preneel is gewoon hoogleraar aan het departement Elektrotechniek-ESAT van de KULeuven.  Hij is verantwoordelijk voor de onderzoeksgroep COSIC Computer Security and Industrial Cryptography. Als gastprofessor was hij verbonden aan verschillende universiteiten en als research fellow aan de University of California at Berkeley.  Bart Preneel verricht onderzoek in het domein van de cryptologie en de toepassingen ervan voor de beveiliging van informatie- en communicatiesystemen.  Bart Preneel is dirigent van de Interfak Bigband van de KU Leuven. via Vlaamse Academici Mechelen.

De voordracht was in vele opzichten een ‘eye opener’ en een ‘wake up call’:  wie gaat met welke gegevens aan de haal, wat is de werkbare definitie van ‘privacy’ want die blijkt zeer cultuurgebonden, waar ligt de grote verantwoordelijkheid voor de nationale en Europese overheid, waar bevindt zich in dit spectrum de bedrijvenwereld met ‘gevoelige informatie’  maar vooral hoe kunnen we ons in deze materie als ‘wakkere burgers’ gedragen? Hebben we echt niets te verbergen? Prof. dr  Bart Preneel wist het publiek te overtuigen van het tegendeel.

Europalia India, een dagvullend programma

Als Knack Club je verwent met vrijkaarten, dan valt er meestal wel wat leuks te beleven.’Indomania’ deze keer, een tentoonstelling in het kader van Europalia India in BOZAR | Brussel. De tentoonstelling vertelt over Westerse kunstenaars die naar India reizen. Hun kunstwerken weerspiegelen en vormen onze ideeën over het verre land India. Wie met scholieren of kroost deze tentoonstelling wil bezoeken, kan gebruik maken van een handig begeleidingsboekje dat via een stripparcours en een heleboel vragen de jongeren chronologisch doorheen de tentoonstelling loodst. Hans Op de Beeck met de film Before the rain (a village) is er o.a aanwezig met een prachtig verstild document van een Indisch dorp anno 2013. Je leert er de fascinatie van het echtpaar Eames – Amerikaanse ontwerpers – voor de lota kennen; de wijze waarop Le Corbusier een masterplan voor de moderne stad Chandigahr ontwikkelde, een stad waarvoor de stenen en het beton volledig op  vrouwenhoofden werd aangedragen; hoe Maurice Béjart er zijn dansers voor de productie Bahkti  in de Indische  dans inwijdde; hoe de fotograaf Henri-Cartier Bresson er de hongersnood in beeld bracht; hoe India  voor de moderne kunstenaars Robert Rauschenberg en Howard Hodgkin een complete wending in hun oeuvre teweeg bracht; hoe ook dans-choreografen Anne Teresa De Keersmaeker en Wim Vandekeybus zich door India lieten inspireren. Kortom wie deze tentoonstelling bezoekt, wordt zich bewust van onze Indo-europese verbondenheid en dit niet alleen op taalgebied.  En last but not least die andere tentoonstelling in dit kader, eveneens in BOZAR namelijk, ‘India belichaamd’. Het betreft hier de hoofdtentoonstelling. Prachtige kunstwerken uit India  die de bezoeker wijzen op de belangrijkheid van het lichaam in de Indiase cultuur en het samengaan van de verschillende religies: hindoeïsme, jaïnisme en boeddhisme. En een primeur in de inkomhal: het beeldhouwwerk Large Mountain, 1994 van Anish Kapoor.

‘I am, perhaps, a painter who does sculpture. Bidimensional space is the space of mind, while threedimensional space is the space of the body. I’ve the feeling of having entered into a dialogue between the two’ – Anish Kapoor

Een lunchpauze nemen als je beide tentoonstellingen plant, kan op de 10^de verdieping van het MIM (Muziekinstrumentenmuseum) Hofberg 2, dat je een prachtig panorama van Brussel biedt. Nog tot 26 januari!

K. Schippers vertelt over het Poëziegeschenk 2014

 

Zie ook Letternfonds-programma tijdens Poëzieweek 2014