Eerste gezamenlijke terugkomdag Alumni Letteren Leuven – een terugblik – Faculteit Letteren – KU Leuven

 

Op zaterdag 26 april 2014 organiseerde Alumni Letteren Leuven de allereerste gezamenlijke terugkomdag voor alle letterenalumni. Het werd een succes. Meer dan 150 aanwezigen waren naar het MSI-gebouw afgezakt om hun oude studiegenoten terug te zien maar ook om een middag mee te maken met een afwisselend programma van gezamenlijke activiteiten én deelactiviteiten. De nostalgie was nooit ver weg. [bron: Eerste gezamenlijke terugkomdag Alumni Letteren Leuven – een terugblik – Faculteit Letteren – KU Leuven ]

Het weerzien van jaargenoten en vele andere  ALL – ers, de lezingen, de presentatie ‘Leuven Gebeiteld’, de muzikale intermezzo’s, de receptie, de babbels en de fotosessies. Ik heb ervan genoten! Een initiatief dat voor herhaling vatbaar is en een aanrader voor elke ALL – er. Hartelijk dank aan de organisatoren.

Materiaalaangroei of 3D-printen als hefboom naar technologische diversificatie, lokale waardecreatie en transitie – Mario Fleurinck | VAM

Het woord 3D-printer ligt steeds vaker op onze lippen.  Maar wat houdt deze techniek nu precies in?  Wat zijn de mogelijke effecten ervan voor de maatschappij?  Heeft het apparaat het potentieel om de wereldeconomie op zijn kop te zetten?
De eerste 3D-printers stammen uit de jaren tachtig van vorige eeuw maar nieuwe technologieën hebben de printer accurater en goedkoper gemaakt waardoor de opmars niet meer te stuiten is. Dit zorgt mogelijk voor een échte omwenteling in ons bestaan, zoals eerder de drukpers en het internet dat deden. Staan we aan het begin van een derde industriële revolutie?
Met een 3D-printer kan  “uit het niets” laagje voor laagje “iets” gecreëerd worden, een voorwerp, met bijvoorbeeld vloeibaar gemaakte (bio)plastic, keramiek of metaal. Soms worden  lagen fijn poeder uit polyester of gips gebruikt die tijdens het printen met elkaar verbonden worden.  Zo worden voor de meest diverse toepassingen  de meest diverse materialen gebruikt:  titanium, plastics en kunststoffen, suiker en zelfs chocolade(!).
Tandprotheses, allerlei machineonderdelen, juwelen, kledij, modeaccessoires en kunstvoorwerpen. In de geneeskunde zal 3D-geprint bot kunnen ingeplant worden en via stamcellen zal men het weer kunnen laten aangroeien, maar ook schedelgedeelten of oren en neuzen voor brandwondenslachtoffers.  Voedsel zal kunnen geprint worden uit alternatieve ingrediënten (eiwitten uit algen, bietenloof, proteïnerijke insecten en wormen). Velen waren geschokt toen vorig jaar bleek dat ook een pistool, -dat werkte-, kon geprint worden.
De 3D-printer betekent een revolutie, veel meer dan een “broodbakmachine-effect”. De 3D-printers zijn echte fabricators, vandaar afgekort  ook “fabbers” genoemd.

Melotte in Zonhoven maakt, als eerste bedrijf ter wereld, voorwerpen door Direct Digital Manufacturing. Vanuit digitale plannen,  zonder tussenstappen, zonder gietvormen of mallen, zonder verspanende bewerkingen als boren, frezen of slijpen.
De DDM-technologie  wordt omschreven als “Layered  Manufacturing”  en bouwt laag per laag het voorwerp op uit een 3D-printer. Hiervoor dient niets op papier gezet of geprint. Alles gaat rechtstreeks vanuit digitale data en krijgt vorm door robots. Het gebruikte materiaal is een geconcentreerd poeder, het zgn. nanostof, waarin alle basisgrondstoffen verwerkt zitten. Het stof wordt bewerkt met een laser-plasmatechniek.[bron: Herman Nijs – VAM]

De uiteenzetting was visionair en begeesterend. Voer voor gedreven ingenieurs met zin voor totaal innovatieve en duurzame (energie- en grondstofefficiënte) produktontwikkeling en -vervaardiging. Het publiek kreeg een bijzonder hoopvol beeld van de mogelijke industriële toekomst in onze contreien.

Mario Fleurinck (°1971) – CEO van Melotte én oprichter van InnoCrowd – is een serial entrepreneur die focust op duurzame ontwikkeling en productie. Hij ontwikkelde een business-model op basis van 3D-printtechnologie, waar producten lokaal worden geproduceerd en het transport van fysieke producten overbodig is.
Als manufacturing engineer bij Diamant Boart in Brussel zal hij in 1995, – tijdens een opdracht bij Boeing in Seattle (USA)-, verbaasd toekijken hoe researchers complexe turbine-onderdelen produceren door “materiaal-toename”. Hij ziet hoe “additive manufacturing”  het potentieel heeft om de maak- en productie-industrie fundamenteel te veranderen.  Na Boeing werkt hij voor Asco Industries, onderaannemer van Airbus en start in 1998 zijn eigen bedrijf op. In 2003 zal hij Melotte, -een klassieke gereedschapsbouwer in Zonhoven- en een beetje aan het einde van zijn industrieel concept,  omvormen van een analoog naar een digitaal bedrijf tot speerpunt van InnoCrowd. Een wereldprimeur: zo min mogelijk  grondstoffen en energie. Melotte is nu een referentiebedrijf  voor innovatieve technologieën.
Hij is Cleantech Ambassador 2010, genomineerde “Young entrepreneur of the Year”, hij ontving de ITM award “Best practice in Manufacturing” en de “Innovation award” van VOKA.
Mario Fleurinck is een charismatische CEO, met een duidelijke aanwezigheid in de media en een neus voor Zeitgeist : hij lanceerde een tijdje geleden, – lang voor Amazon er mee uitpakte-  het idee om pakjes af te leveren met drones. Een fraai staaltje van “out-of-the-box-thinking” . Voor Mario Fleurinck is het de evidentie zelf:  “the sky is not the limit”.  

Mélodie d’ amour – Margriet de Moor ***

Mélodie d’ amour (2013) (De Bezige Bij – 336 blz.) wordt op het achterplat als volgt ingeleid: In deze roman toont Margriet de Moor de liefde in haar onberekenbare gestalten: van loyale genegenheid tot alles verterende hartstocht. Met een grote sensitiviteit schetst ze het schitterendst dat de liefde teweeg kan brengen, en tegelijk haar verwoestende kracht, het geweld en de moordlust die het liefdesverdriet in een mens kan opwekken. Hoe goed haar personages het ook bedoelen, ze zijn zonder uitzondering onderworpen aan dat andere personage, de liefde zelf, waarvan de kracht vele malen groter is dan die van henzelf. De Moor geeft haar roman een motto van de Franse vrijwel onbekende auteur Francis de Miomandre (1880 – 1959) mee:  Le comment n’est pas le pourquoi.  Het hoe der dingen zegt niets over hun waarom. De wijze waarop in dit boek de gebeurtenissen hun verloop kennen, is niet dezelfde als waarom ze dat op die manier doen. Bij deze gedachte heb ik  stil gestaan en ik heb me tijdens de lectuur van de vier verhalen – I Zijn vader, zijn moeder, II Zijn jammerlijk stuk vrouwmens, III Haar broer, IV Myrte – gerealiseerd dat ook de titel van de roman verwijst naar die dubbelheid. De populaire vijftiger jaren popsong van Leonard Johns gezongen door Edmundo Ros en later ook door The Ames Brothers  geeft een liefdesboodschapper (a little bird) de opdracht om de geliefde waarop gewacht wordt, terug te halen.  De liefde hier is van een intens verlangende  lichtheid:

Melodie d’amour, take this song to my lover
Shoo shoo little bird, go and find my love
Melodie d’amour, serenade at her window
Shoo shoo little bird, sing my song of love

Oh tell her I will wait, if she names a date
Tell her that I care, more than I can bare
For when we are apart, how it hurts my heart
So fly oh fly away and say that I hope and pray
This lovers melody will bring her back to me

Melodie d’amour, take this song to my lover
Shoo shoo little bird, go and find my love
Melodie d’amour, serenade at he window
Shoo shoo little bird, sing my song of love

Oh tell her how I yearn, long for her return
Say I miss her so, more than she could know
For when we are apart, how it hurts my heart
So fly oh fly away and say that I hope and pray
This lovers melody will bring her back to me

Melodie d’amour, serenade at her window
Shoo shoo little bird, tell her of my love

De oorsprong van deze songtekst is eigenlijk  La Maladie d’ amour van Henri Salvador (1917-2008) uit 1947 waarin de liefde ‘cette maladie de la jeunesse’  als ze in kracht toeneemt eerder levensbedreigend wordt: ‘car l’amour c’est la mort/ mais c’est aussi la vie/ car l’amour c’est la mort/ et c’est le paradis. Het is vanuit de geschiedenis van deze popsong dat ook de inhoud van de roman gaat oplichten: een oud lied ‘la maladie d’ amour’ ( het vijftiger-jaren-gezin Atie en Gustaaf Doesburg en hun vier jongens valt door onderhuurster Marina, zwanger van Gustaaf, uiteen en bewerkstelligt de fysieke ontreddering van Atie – de hysterie van Cindy wanneer Luuk een andere minnares heeft – de ziekte en dood van Rogier bij het verlies van zijn Iris – de ziekte en dood van architect Jonas Ropta), wordt het fundament van Margriet de Moors ‘Mélodie d’ amour’ : Luuk Doesburg, jongste zoon van Gustaaf en Atie en gehuwd met Myrte wordt gestalkt door en gaat vreemd met Cindy ( II Zijn jammerlijk stuk vrouwmens ). We beleven hier de amorele, lichtzinnige, erotische lichtheid  van het bestaan die gevaarlijk hysterisch eindigt omdat  Luuk het niet houdt bij één minnares; er is plots ook rivale Roselynde (III Haar broer) en niet te vergeten zijn vrouw Myrte (IV Myrte) van wie hij niet officieel gescheiden is en met wie hij twee kinderen heeft. Luuk is een ‘womanizer’ die we door de ogen van verschillende (verliefde) vrouwen leren kennen.

De 73-jarige Margriet De Moor legt het orgelpunt van haar roman echter bij Myrte. Let op de naamgeving : de altijd groene heester mirte werd in de Oudheid als symbool gezien voor liefde, geluk en vruchtbaarheid. Myrte woont nog steeds op hetzelfde adres  en is zoals al gezegd niet officieel gescheiden van Luuk. Ze herinnert zich gedurende een wandeltocht door Friesland haar jeugd als gedreven verpleegaspirante. Ze wordt tot de wandeling aangezet door een brochure die per postpakket op Luuks naam toekomt. Na verloop van tijd stuurt ze Luuks sporadische post niet meer na. ‘Toen ik vorige week het foldertje opensloeg en het af te leggen traject bekeek, moeten mijn ogen vast wel over de naam Ropta zijn gestreken en een venstertje in mijn hersens, hoe kort ook, in lichterlaaie hebben gezet.’ Op deze wandeling wordt haar toenmalige vriendin Gerdine Ropta als bij toeval haar tochtgenote. ‘Je neemt een beslissing, doet er niet toe welke, en moet je zien. Voor je het weet wordt de hele boel overgenomen, en ontrolt zich een verte waar alles maar doet, zijn gang maar gaat. Heeft iets van een spelletje, je mag meedoen, er iets van snappen is niet nodig, of je dat in je hart nou vreemd vindt of niet.’ Le comment, n’est pas le pourquoi.

Het waarom van de gebeurtenissen ontsluiert zich in deze roman echter op wonderbaarlijk indringende, sensitieve en poetisch-lyrische wijze comme une mélodie d’ amour, een liefdeslied ‘a la française’ dat in verschillende toonaarden en klankkleuren, verleden en heden, leven en dood, goed en kwaad, licht en duister,  liefde en haat,  natuur en cultuur, op romantische wijze bezingt (le comment) maar niet verward kan worden met de drijvende kracht ‘de cette mélodie’ (deze roman), de liefde zelf..

Een parabel van oesters en parels …

 „Verwundete Austern lassen aus blutigen Wunden eine Perle entstehen. Den Schmerz, der sie zerreißt, verwandeln sie in ein Juwel.“  Richard Shanon [bron: Den Schmerz umwandeln in ein Juwel – menschliche Leidbewältigung ein Versuch – BENEDIKTINERINNENABTEI ST. HILDEGARD.]

Het lijdensthema voor iedereen vanwege de algemene zeggingskracht

Kim En Joong – Chapelle Fra Angelico – Louvain-la-Neuve (B)

Het kruis, martelwerktuig of overwinningssymbool – Lisette Almering

Dit artikel staat stil bij de geschiedenis en beeldtraditie van de beschildering van het kruis en het kruisbeeld vanaf de oudheid tot in de vroegmoderne tijd. 

“De beschildering van het heilig kruis heeft door de eeuwen heen een eigen evolutie gekend, die niet eindigde in de 16e eeuw. Het voert echter te ver om binnen een enkel artikel het gehele proces te beschrijven. Markant is wel een betekenisvolle verandering in de omgang met het thema kruis of kruisiging door kunstenaars uit de 20e eeuw. Niet langer blijft het kruis bij uitstek een onderwerp voor religieuze kunstenaars, maar voortaan geven ook eigentijdse kunstenaars gelovig of ongelovig er op gehele eigen wijze vorm aan. Een significant voorbeeld is De Witte Kruisiging 1938 van de joodse moderne kunstenaar Marc Chagall 1887-1985. De joodse Jezus met gebedsmantel als lendendoek, hangend aan een kruis in een baan van hemels licht, heeft om zich heen: een brandende synagoge, een Russische stad in de vlammen, een Jood op de vlucht, een weggesmeten torarol, een bange moeder met kind, oprukkende bolsjewieken en nazi’s en de aartsvaders die wenen samen met Rachel. Dit is geen christelijk schilderij meer; voor Chagall was het vooral een joods schilderij. Deze weergave van het kruis toont een verschuiving richting herkenbaarheid van het lijdensthema voor iedereen, wereldwijd, religieus of niet, vanwege de algemene zeggingskracht.” Klik hier voor De witte kruisiging 1938, Marc Chagall, Art Institute of Chicago, USA [via ArtWay.eu.]

Het kruis als symbool voor het lijden wereldwijd vanwege zijn universele zeggingskracht. De Syrische jezuïet Ziad Hilal getuigt: Bij ons duurt Goede Vrijdag al ruim drie jaar over o.a. de op 7 april ll. – net voor het interview – in Homs vermoorde Pater Frans van der Lugt sj. Lees in dit verband ook: Huilen over Homs en het Spiritueel Testament van Pater Christian, één van de zeven cisterciënzermonniken, vermoord in Tibhirine (Algerije) in 1996.

Ter overweging dit citaat van Pater Christian de Chergé:

« En fait, c’est très clair que nous ne pouvons souhaiter cette mort, non parce que nous en avons peur seulement, mais parce que nous ne pouvons souhaiter une gloire qui serait acquise au prix d’un meurtre, qui ferait de celui à qui je la dois un meurtrier.… «Tu ne commettras pas de meurtre», ce commandement tombe sur mon frère et je dois tout faire pour l’aimer assez pour le détourner de ce qu’il aurait envie de commettre »  (“L’invincible Espérance”, Christian de Chergé, 1997, Bayard Editions, p. 312-313).

“In feite is het heel duidelijk dat we deze dood niet kunnen wensen, niet alleen omdat we er bang voor zijn, maar omdat we ons geen overwinning kunnen wensen die zou verworven zijn tegen de prijs van een moord, dat zou degene aan wie ik deze overwinning te danken heb, tot moordenaar maken …. “Gij zult niet moorden”, deze opdracht valt mijn broeder ten deel en ik moet er alles aan doen om hem zo lief te hebben dat hij afziet van wat hij wil begaan ” (” Invincible Hope “, Christian de Chergé, 1997 Bayard Editions, p. 312-313).

Des Hommes et des Dieux – Xavier Beauvois (2010)

 

Le 21 mai 1996, sept moines trappistes étaient assassinés en Algérie. Leur mort a soulevé l’émotion de la communauté internationale. Le testament spirituel de frère Christian de Chergé résonne aujourd’hui comme l’un des grands textes du XXème siècle. Cette petite communauté de l’Atlas vivant en proximité avec ses voisins algériens est allée jusqu’au bout de l’amitié et de la fidélité à une vie monastique plantée en terre d’Islam. Ce qui a fait vivre cette communauté continue d’inspirer bien des hommes et des femmes aujourd’hui, de tous horizons, aspirant à vivre cette fraternité qu’ils ont signée de leurs vies. Sous l’égide de “l’Association des écrits des 7”, regroupant les familles, les amis et l’Ordre Cistercien de la Stricte Observance, ce site voudrait aujourd’hui leur rendre hommage et permettre de faire connaître leurs écrits et leur actualité à travers les événements, les créations artistiques, les publications, l’approfondissement spirituel et la méditation… via Les moines de Tibhirine.

Vanochtend de eerste van een tetrade maansverduisteringen

 

Vannacht was er volle maan en tegelijk de eerste van een tetrade maansverduisteringen (de drie volgende zullen plaats vinden op 8 oktober 2014, 4 april 2015 en 28 september 2015). ‘De volledige maaneclips zou bij ons om 7 uur vanochtend moeten beginnen en tot 12u30 duren. Het zal echter slechts enkele minuten zichtbaar zijn, totdat de zon opgaat’, aldus Marie Gathon van Le Vif. Onze weerman Frank Deboosere geeft op zijn website in De nachthemel in april 2014 aan dat de verduistering voor ons helemaal niet zichtbaar zal zijn. Amerikanen en Canadezen hebben meer geluk: zij zullen de volledige maansverduistering kunnen waarnemen. NASA zet een live video op haar website. En ook hier, via de live stream van KNACK, mooie beelden van de bloedmaan tijdens de maansverduistering.