Het tweede gedicht van Dichter des Vaderlands Charles Ducal, een parabel over de arbeidsmarkt opgedragen aan de werknemers van Ford Genk en ArcelorMittal, verscheen op 30 april in De Morgen, Vers L’Avenir en GrenzEcho naar aanleiding van de Dag van de Arbeid. Omdat dit tweede gedicht een lied is, sloegen twee topmuzikanten de handen in elkaar. Jokke Schreurs zette de tekst op muziek en Filip Jordens zingt het lied in de drie landstalen. Op 1 mei brengen zij dit lied voor het eerst voor het publiek. Charles Ducal brengt het gedicht samen met Jordens en Schreurs ook op de openingsavond van het Felix Poetry Festival in Antwerpen op 11 juni. [via Tweede gedicht Charles Ducal.]
Lied van de arbeid
voor de werknemers van Ford Genk en ArcelorMittal
Nooit droeg de boom zo veel vruchten,
maar de tijden zijn hard, zegt de heer.
Hij neemt twee ladders weg, de plukkers
die blijven plukken nu meer.
Nooit vulden zich rijker zolders en kelders,
maar het deel van de plukkers neemt af.
Al plukken zij langer en sneller,
voor de heer is hun arbeid een last.
Elders klimt men met honger de boom in
en daalt er met honger uit af.
Het wekt in de heer de hoop op gewin:
de boomgaard wordt omgehakt.
In verre grond wordt een nieuwe geplant.
Als afscheid krijgt iedere plukker
een mandje mooi fruit. De tijden zijn hard
als onder een ladder een man staat die huilt.
Zonder boom is een plukker een hand
in het ijle die niet meer beweegt,
waar dagelijks een aalmoes in valt.
Een aalmoes maakt lui, vindt de heer.
Waarop hij zijn priester stuurt met het Woord
dat de werkloze plukker zondig spreekt
en hem aanspoort op zoek te gaan
naar een boom. Er is er vast nog wel een.
Moraal:
Zo de arbeidsmarkt verdween
was er werk voor iedereen.
Charles Ducal
Blauwkruikje 