Op de terugweg uit Voeren besliste ik om een afstap te maken in de oudste stad van België, Tongeren. Ik maakte er een architectuurwandeling (3 km) op basis van een Dicht-Bij-Huisgids – ‘Wandelgids voor Limburg’ (1998) van uitgeverij Lannoo en ontdekte nadien dat het plan en de beschrijving van deze stadswandeling gedigitaliseerd werd op de website van de familie Vilters-Vanhemel. Er is sinds de uitgavedatum van de gids wel wat veranderd (opgeknapt, gerestaureerd, gemoderniseerd) in deze stad maar het traject voert nog steeds langs architecturale parels uit verleden en heden. Kortom het werd een aangename afsluiter van een Limburgse – vooral Voerense – midweekvakantie die zonnig begon met af en toe een druppel regen maar die plots overging in een paar dagen onophoudelijk pijpenstelen regenen en 10 º C om dan weer om te slaan in een zonnige (mistig in de Voerense dalen) laatste dag. Echt Belgisch, toch? Geestig detail: een vriendelijke Tongerenaar maakte me ‘diets’ wat pumpkeskal is. Ik telde drie dames rond de pomp. O! O! O! De Ambiorixstad wist alleszins te bekoren en ‘de pannenkoeken met vers fruit’ op één van de Grote Marktterrassen smaakten overheerlijk.
Zie ook: Tongeren 2020
Blauwkruikje 