Een blogpost in NYT Review of Books The Knausgaard Fallacy trok vandaag mijn aandacht. De NYR blogger, Tim Parks, stelt onderstaande vragen in verband met Literatuur (ja hoofdletter) en wat hij noemt genre fiction d.i. populaire lectuur die vroeger nauwelijks een vermelding kreeg in recensies.
Is there any consistent relationship between a book’s quality and its sales? Or again between the press and critics’ response to a work and its sales? Are these relationships stable over time or do they change? [bron: Tim Parks for The New York Review of Books]
Hij stoort zich aan het feit dat teveel recensenten surfen op de wave van het commercieel succes van een boek om het te beoordelen als kwalitatief goed, zelfs vaak zonder de inhoud van het boek te kennen of te weten of het om een echte bestseller gaat. Volgens hem zou het succes van Knausgård vooral in Noorwegen moeten gesitueerd worden. Noorwegen een land dat slechts 5 miljoen inwoners telt, de helft van bijvoorbeeld de Londense populatie en beslist niet te vergelijken met een Amerikaans bestsellersverhaal.
The curiosity with Knausgaard, then, is that the impression of huge and inevitable success was given not with the precedent of previous international success, but solely on the basis of the book’s remarkable sales in the author’s native Norway. Norway, however, is a country of only 5 million people—a population that is half the size of London’s—and of course the whole tone and content of My Struggle may very well be more immediate and appealing for those who share its language and culture; it is their world that is talked about. So the great success was announced before it happened and continues to be announced as it continues not to happen. At the level of public perception, in a way, it has happened. People believe the book is major bestseller. Let us try to get the situation into some kind of perspective.
[… ] since most newspapers have gone online and many have their own online bookshops, a certain confusion seems to be developing between reviewing and sales promotion. Bestseller lists sit beside reviews on every webpage, as if commercial success were an index of quality, while one can often click on a link at the end of a review to buy the book. Literary novels come complete with stickers announcing them as international bestsellers as if this were a part of their literary achievement. In Europe publishers never forget to tell readers in how many countries the author’s work is published.
De blogger gaat verder met te stellen dat lezers er de voorkeur aan geven dat schrijvers zich niet door de smaak van hun publiek laten beïnvloeden, zich onafhankelijk van succes opstellen maar dat zowel de schrijver als de lezer zich veeleer door verkoopcijfers laat leiden als door recensies. De teleurgestelde Tim Parks komt tot deze conclusie:
I can only encourage others (and myself, for I’m by no means immune) to hold on to the idea that what matters about a book for the reader is our experience reading it, not the number of copies it has sold. However, given that it is unlikely that critics, publishers, and retailers will ever stop using commercial success as a tool of persuasion, let us at least have easy access to the real sales figures. I might for example have picked up Knausgaard’s Struggle precisely to be able to talk about it with others, only to discover that the others hadn’t read him. But then I suppose we have all read the reviews. We can talk about those.
Dat een Amerikaans publiek zich niet meteen massaal in Knausgårds wereld herkent en daarom zijn boeken er niet meteen bestsellers zijn naar Amerikaanse maatstaf, valt best te begrijpen. De ‘fallacy’ betreft hier dat het in de Amerikaanse media aangekondigde succes van Karl Ove Knausgård niet het internationale betrof maar ‘slechts’ het Noorse. Dat succes zou voor de internationale lezer toch één van de charmes van een schrijver kunnen zijn nl. dat hij je introduceert of onderdompelt in een je volkomen onbekende wereld? De vertalingen maken hem dan in elk geval voor meer lezers toegankelijk. En mag je van een recensent niet verwachten dat hij altijd een commentaar schrijft die ertoe doet d.i. in elk geval gebaseerd op eigen leeservaring? Zoveel is zeker: al zou ik toegang gehad hebben tot de exacte verkoopcijfers van Knausgårds werk dan zou me dat niet verhinderd of aangezet hebben om zijn Mijn Strijd-cyclus te lezen. Een beproefde recensent(e) was daartoe wel in staat.The proof of the pudding is only in the eating!
Blauwkruikje 