engel leg een nieuw lichaam voor me klaar
gevoed door een verschroeiende kogel in mijn slaap
gedragen door sneeuw
een hoed om met lood en zonlicht in het papier te vlechten
een lange smalle jongen
en ik neem zijn hand
onthutsend zal ik openklappen
klap klap
zoals de zee de hemel neemt
en transformeert
tot zilte wolken
golven stormen
morgen
Uit Els Moors, Liederen van een kapseizend paard, p. 35, Nieuw Amsterdam Uitgevers/ het balanseer (1)
(1) Herman De Coninck-prijs 2015: Verovert Els Moors uw hart? – Boeken – Knack.be.