Met Knack Club filmtickets naar Irrational Man (Woody Allen) in de kleine Cinema Galeries van de Koninginnegalerij in Brussel. Een leuke verrassing! Vooraf de synopsis gelezen en benieuwd wat de weldra 80-jarige Woody Allen van zijn 46ste film terecht bracht.
Professor in de filosofie Abe Lucas (Joaquin Phoenix) is een emotioneel verwoest man die alle vreugde in zijn leven heeft verloren. Kort na zijn aanstelling aan een fictieve universiteit van een kleine stad op Rhode Island, begint hij een relatie met één van zijn collega’s om zijn rampzalig huwelijk te vergeten. Zijn beste studente, Jill Pollard (Emma Stone) is gefascineerd door Abe’s exotische verleden en zijn getormenteerde ziel. Hoewel ze hem meermaals haar liefde verklaart, blijft hij haar avances afwijzen. Wanneer ze toevallig gedurende een diner het gesprek aan een naburige tafel opvangen, kunnen Jill en Abe het afgeluisterde gesprek niet loslaten. Abe besluit een cruciale en existentiële beslissing te nemen die ervoor zorgt dat hij weer van zijn leven kan genieten. Zijn keuze zet echter ook enkele gebeurtenissen in gang die onomkeerbaar blijken te zijn.
De recensenten zijn erg verdeeld over de prent:
Voor mij draait de film om het morele experiment van de docent, maar het perspectief ligt daar maar zo nu en dan. De studente is de ware protagonist. Het is jammer dat Allen ervoor kiest om de hoofdpersoon te verlaten juist op het moment dat het ertoe doet, na de existentiële handeling die Lucas’ leven en levensvisie verandert. De prima acteurs verworden tot pionnen, eerst in een stuurloze aaneenschakeling van nauwelijks boeiende scènes en vervolgens in dienst van een plotgedreven thriller. Hoewel het tweede deel interessanter is dan het eerste deel, is de film ook als thriller niet bevredigend. De film kent nauwelijks spanning en de verwachtingen worden niet ingelost. Maar ook de humor is er vrijwel totaal uit verdwenen. Irrational Man is als tragedie niet geslaagd en ook als relationeel drama komt hij niet uit de verf. Voor een echt ethisch onderzoek is de film te onevenwichtig en oppervlakkig. – Filmtotaal **
De film, die van komedie in filosofisch getint drama verandert, toont de mens als een irrationeel wezen dat denkt dat hij zich door zijn ratio laat leiden, maar dat lijdt aan zelfbegoocheling en morele zelfoverschatting. Een aanrader voor iedereen die meent te weten wat goed is voor de mensheid. – Het Parool****
‘Irrational Man’ proeft dus niet altijd even vers, maar eenmaal het verhaal in een hogere versnelling schiet, grijpt het je wel stevig bij de lurven. – Cobra ***
The poster shot which shows a silhouette of Gabe standing on a rock over looking water and bathed in a wedge of blinding sunlight brilliantly captures the helplessness and solitude of the human creature. – The Huffington Post
Woody Allen zal nooit meer het niveau bereiken van zijn gouden jaren, maar zijn films blijven tot het kruim horen van wat je dezer dagen in de cinema te zien krijgt. – De Standaard
Zijn nieuwste film heet Irrational Man, en volgens De Wet van Woody Allen zou dat dus een klapper moeten zijn. En ja – deze studie naar filosofie en moraliteit behoort ongetwijfeld tot het A-werk, sluit aan bij Crimes and Misdemeanors (1989) en Match Point (2005). Met dit verschil dat het ditmaal een gitzwarte comedy betreft. – Elsevier
Woody Allen’s Irrational Man is another of the amiable but forgettable and underpowered jeux d’esprit that he produces with an almost somnambulist consistency and persistence. It’s a tongue-in-cheek mystery which is neither quite scary and serious enough to be suspenseful, nor witty or ironic enough to count as a comedy. – The Guardian **
Even Allen’s remarkable knack for picking appropriate music has deserted him. Ramsey Lewis’ ambling jazz take on “The In Crowd,” a song none of these characters would be likely to know or enjoy, drones throughout the score. – The Charlotte Observer *
De vertelstem van deze nihilistische prof en impotente vrouwenjager die constant aforismen ventileert, wordt becommentarieerd door die van zijn alerte studente, ontwapenend vertolkt door de nieuwe Allenmuze: Emma Stone. The ‘In’ Crowd van Billy Page dient als leidmotief en zoals altijd bij Allen komen de grote levensvragen aan bod en speelt het fatum een belangrijke rol. Eigenlijk is de film een illustratie van het feit dat het juiste verjaardagsgeschenk je leven kan redden. – Filmmagie ***
Blauwkruikje 