Het jaar van de staande ovaties (juryverslag selectie)
Is het een goed seizoen geweest? Het was in elk geval een beter seizoen dan in 1914-1915, zou onze minister-president daarop antwoorden. Een hele reeks voorstellingen over de Groote Oorlog heeft zijn gelijk voelbaar gemaakt. Ze gaven lijf en leden aan de ervaring van aan en achter het front, maakten van onze Vlaamse oorsprongsgeschiedenis weer een levende kroniek. Samen illustreerden ze tegelijk hoe weinig weerstand het theater heeft tegenover modes, hoe makkelijk het soms ‘bij de tijd’ kan zijn door terug te willen graven naar het veilige vroeger. De meer opgemerkte oorlogsproducties bleken dan ook die verkenningen van het geweld van vandaag, of van de herinneringsmachine zelf. Hét toneelpersonage van 2014-2015 bleek veeleer ‘de Syriëstrijder’ dan ‘onze jongen in de loopgraven’. Op dat vlak was het theater dit jaar sneller dan ooit bij de tijd. En toch herinnert onze tienkoppige jury het seizoen 2014-2015 niet als de grondeloze donkere put die eerdere seizoenen wel eens waren. De vermoeienis van het Westen over zijn eigen onvermogen om zijn historische waarden hoog te houden, werd op vele podia gecounterd met een festieve sfeer, met spelplezierige cadeaus aan het publiek. We zagen een theater aan het werk dat koste wat het kost rechtstreeks wil communiceren, en daarin genereus wil zijn. Je zag het aan de vele frontale benaderingen in voorstellingen: performers op het randje van de scène, die niet met elkaar bezig zijn, maar recht de zaal in kijken, dansen of spreken. Voor alles wil theater opnieuw een gesprek. Voor alles herinneren we ons de vele staande ovaties waarmee de zaal terugsprak. Soms makkelijk tevreden, maar veel vaker uit groot respect voor de kunde van de kunst, en voor de live energie en emotie die theater en dans te bieden kunnen hebben. Het afgelopen seizoen toonde veel theater met open doek, voor een publiek met open doekjes. Meer info over speeldata en locaties: 2015 | Het Theaterfestival ’15
Interview met Wouter Hillaert over Het Theaterfestival 2015. Hij vult zijn dagen en avonden onder meer met het coördineren van het tijdschrift voor cultuur en kritiek rekto:verso, het mee bezielen van het onlangs nog met de Prijs voor de Democratie bekroonde burgerinitiatief Hart boven Hard, het recenseren voor De Standaard, en sinds afgelopen seizoen dus ook weer met het jureren voor Het Theaterfestival.
Blauwkruikje 