Vier dagen voor zijn zelfgekozen dood sprak HP/De Tijd met de getroebleerde auteur. Hij neemt zijn hele leven in ogenschouw: zijn doorbraak als romancier en latere overstap naar de essayistiek, de moordende gezelligheid in de Amsterdamse kunstscene, het zwarte gat waarin hij viel na zijn scheiding. En hij onthult dat hij aan een ernstige ziekte lijdt. ‘Zelfmoord is voor mij een no-go-area.’ (uit: Blendl)
In de Volkskrant heeft John Schoorl (1961), dichter en journalist, het over zijn persoonlijke herinneringen aan Zwagerman.
Joost Zwagerman stond voor de klas, en een stel brugpiepers op een highschool in Pittsburgh wist niet wat hen te wachten stond. Een paar Nederlandse dichters waren hem net voor geweest, maar ze wisten echt wel dat als Joost op stoom was, zijn handen bezwerend om zijn verhaal te onderbouwen, er niemand was die zo kon vertellen en voordragen als hij.
Het ging over Mark Rothko, de abstracte Amerikaanse kunstenaar die zelfmoord pleegde, en die een rol speelde in zijn Boekenweekgeschenk Duel. Het was nog vroeg op de dag, in april 2012, en geen van de kinderen had ooit van Rothko gehoord. Joost versierde het levensverhaal van Rothko met krullen, ongekende mysteries, en onvermijdelijke opkomst en ondergang en maakte van dit mini-college bijna een spirituele ervaring voor de brugpiepers, docenten en andere Nederlandse dichters.Lees verder: Zwagerman, groot kunstenaar in bewonderen | Boeken | de Volkskrant
En ook op het blog van Ons Erfdeel verscheen vandaag een uitvoerig in memoriam onder de titel Roeshoofd hemelt – Joost Zwagerman (1963-2015).
Blauwkruikje 