het regende al die tijd
de grauwe zee onder nog grauwere lucht
geen mens geen hond geen paard op het strand
alleen een uit elkaar gewaaide verregende krant
die omhoog wilde in de stuwende zeebries
als die krant zo voelde ik me
welke datum droeg die krant
dat ik me dat afvroeg weet ik nog
ik had het gevoel of mijn leven datumloos was geworden
en dit verder altijd zou blijvenDatumloze dagen – Jeroen Brouwers / Tom Jansen
‘Bar du matin’ Radio 1 zondagochtend 31 juli. Tom Jansen vertelt er over zijn monoloog Datumloze dagen op # TAZ . Vijf voorstellingen volledig uitverkocht. Er komt misschien nog een zesde. Ik ga dit even na op de website van #TAZ . Na afloop van het radioprogramma wordt er een zesde voorstelling ingelast. Ik reserveer een zitje en trein op zaterdag naar zee. Ik flaneer door Oostende, zorg dat ik na het afhalen van mijn ticket in CC De Grote Post en een lunchpauze op een bankje bij de Japanse tuin, tijdig bij Hotel Royal Astrid aankom want daar vindt om 14 u de voorstelling plaats. Anderhalf uur is het publiek getuige van een taalvirtuositeit in een volkomen natuurlijke zegging, humor en ernst buitelen over elkaar, emoties, afstandelijk cool en onverschilligheid eveneens. Als in een kooi van onmacht zit een man, oud geworden, gevangen in malende gedachten over wat hij fout deed in zijn leven. Zijn huwelijk werd al snel niks, hij kreeg een zoon Nathan die hij niet wenste, waar hij geen vader voor kon zijn tot die volwassen werd en terminaal ziek. Dan brengt hij uren door aan Nathans ziekbed en neemt vanuit een bijna radeloos onvermogen een beslissing. Hij maakt een wandeling door het bos bij zijn woning, vertelt ons, maar vooral ook zichzelf, flarden uit dit, zijn leven, terwijl hij de bomen langs zijn pad telt.
Na de voorstelling trek ik naar de Koning Boudewijnpromenade. Aan het ijskarretje kan ik vandaag niet voorbij. In de Venetiaanse gaanderijen loopt een tentoonstelling Ullemuul’n van karikaturist Seemoose. James Ensor, Kamagurka, Marvin Gay e.a. zijn goed herkenbaar. Hij portretteerde hen op kartonnen deksels van dozen, Ulle (deksel) muul’n (gezicht). Even verder bij de Westhelling van het Casino, het Rio House 2016. Er liggen tatami’s in het midden van het Rio House, er vindt een judowedstrijd plaats terwijl we op het scherm het judo in Rio de Janeiro kunnen volgen. Veel wandelaars, fietsers en trapwagens passeren op de promenade. Ook op het strand is het druk. Ik wandel de Westelijke Strekdam op waar het een stuk rustiger is en geniet van de voorbijglijdende zeilers. Ik krijg er een mooi zicht op de Oostendse skyline. De zee ligt te blinken in de zon. Langs de Visserskaai geniet ik later in één van de restaurantjes van een lekkere portie Zeeuwse mosselen met frietjes en een glas koele witte wijn. Zo prettig ontspannend en afwisselend kan een dagje aan zee zijn. Met de trein Oostende – Welkenraedt en één overstapje kom ik weer aan het buurtstation waar mijn wagen geparkeerd staat. Op de terugweg naar huis hoor ik de sportcommentator over de radio uit de bol gaan. Greg Van Avermaet staat op het punt olympisch kampioen wegwielrennen te worden. Voor ik thuis ben is het beslecht: Greg heeft goud gepakt, realiseert het zichzelf amper. Hij heeft 260 km in de benen en is dolgelukkig. Geen datumloze dag voor Greg, beslist niet.
Bron: Recreatieve wandelroute: Oostendse luswandeling – Oostende, stad aan zee
Blauwkruikje 