De quote in de titel trof me toen ik vanmorgen enkele opiniestukken in The New York Times online las.
‘As much as I knew that it was a possibility, the stark fact that a majority of Americans wanted radical, disruptive change so badly and simply did not care who the change agent was, what sort of role model he could be for our children, whether he really had any ability to execute on his plan — or even really had a plan to execute on — is profoundly disturbing.’ – Thomas L. Friedman in Homeless in America , The New York Times, nov. 8 2016
Mijn consternatie vannacht of beter in de vroege uurtjes vanmorgen toen de blauwe stijgende curve van Clintons succes plots een duik nam en de diepte inging terwijl de rode van Trump gestaag opwaarts klom, was niet klein. Alle Silicon Valley opiniepeilingzekerheden ten spijt voltrok zich onderaan op de ticker van het tv-scherm een waarheid die bijna niet te bevatten was. Björn Soenens’ herhaalde voorspellingen dat het 18de eeuwse Amerikaanse kiessysteem bijzonder verrassend kan uitpakken ook al behaalt een kandidaat de meeste stemmen, gingen in vervulling voor onze ogen. De politieke commentatoren die rond de tafel schoven gedurende het verkiezingsprogramma ‘Amerika kiest’ van Canvas probeerden de feiten te analyseren en te duiden. Er werden lessen getrokken voor België en Europa.
Vanavond omstreeks 18u gaf een beheerste, sterke Hillary Clinton haar afscheidsspeech. Ze is per slot van rekening de winnaar van ‘de stem van het volk’. Ooit, zo stelde ze, zal iemand het hoogste glazen plafond breken, hopelijk sneller dan we denken.
Blauwkruikje 