Aanvang

Oma worden is een heel aparte levensgebeurtenis. Dat mocht ik de voorbije week ervaren toen mijn eerste kleinkind geboren werd. Een ware schat. Zo kwetsbaar, zo lief. Een bundeltje geluk. Een hartendiefje. Een lentekind dat wachtte om geboren te worden tot de natuur in volle bloei stond. Sprakeloos van verwondering maakte hij me. Hij, want het is een jongen.

Voortaan zal op deze blog regelmatig een bijdrage volgen met de tag oma volgt. Het spannende vooruitzicht om de kleine spruit te zien groeien en zijn plek in deze wereld te zien veroveren is haast ondraaglijk. Mijn eigenste plekje in dit proces ontdekken, wordt een fijne uitdaging. Wees welkom, lieve schat. Hou van het leven dat je geschonken werd en baan jouw unieke weg in dit aardse bestaan.

Aanvang

Die het kindje het aanzijn geeft
geeft het aanzijn aan alles
nooit door woorden noembaar,
dat slaapt onder schedeldons
als een perzik.
Vlinders slapen er, bloemen
met tippen toegevouwen,
bladerenfronsels, een handje
openend.
Tuiltjes van water slapen.
En ook de verten slapen,
verten met donkerblauwe
rivieren, met grote bomen,
even bewegend, daarachter
stil in het aanvangslicht
slapen de hemelweiden.

Ida Gerhardt (1905 – 1997)
uit: Verzamelde Gedichten, Atheneum-Polak & Van Gennep, A’dam, 1980

Fietslus (fietsknooppunten) langs zeven waterlopen in het Mechels Rivierenland – Recreatieve fietsroute

Fietsen langs rivieren als de Dijle, de Nete, de Rupel, de Zenne bij 9°C tegen de snijdende noordoostenwind in, staat garant voor een fysieke oefening die kan tellen maar ook voor het euforische gevoel van bevrijding van alle mogelijke stress en gedachtespinsels. Het Mechels Rivierenland biedt op de koop toe ongeëvenaard natuurschoon met ontelbare onbekende en bekendere groene plekken. Een lust voor het oog en de geest!

Hanswijkhoeve – Mechels Broek – Muizen (B)

De Nete – Rumst (B)

De Dijle waar ze noordwaarts samenvloeit met de Rupel en de Nete – Mechelen (B)

De Zenne nabij het Zennegat – Heffen (B)

Bron: Fietslus (fietsknooppunten) langs zeven waterlopen in het Mechels Rivierenland – Recreatieve fietsroute

Dag van de Aarde 2017

Happy Earth Day 2017!

Today, we honor the rich, vast Earth that’s sustained generations before us and continues to nurture life and inspire wonder. At an estimated 4.543 billion years of age, the Earth is still the only known object in the Universe known to harbor life. It’s also the densest planet in the Solar System and the largest of the four terrestrial planets. That’s quite an awe-inspiring roster of qualities, if you ask us. – Google

Toen ik gisteren langs het kanaal naar Leuven fietste, was ik getuige van een paar vertederende taferelen. Gedurende de heenrit fietste ik voorbij aan een visser in wiens onmiddellijke nabijheid deze mooie blauwe reiger post had gevat. Hij zat zo stil en geconcentreerd te kijken naar wat de visser deed dat ik hem aanvankelijk voor nep, een aan de over geplaatst tuinbeeld hield. Ik geef het toe, een belachelijke gedachte die snel plaats maakte voor de idee dat deze beide oevergasten eigenlijk ware vrienden waren. Misschien werpt de visser hem af en toe een kleine visversnapering toe, giste ik verder. In afwachting houdt de reiger de man natuurlijk onverstoorbaar gezelschap. En inderdaad, bij mijn terugkeer, een paar uur later, was hij er nog. Hij stond gebiologeerd te kijken naar de stille, aandachtige hengelaar. Beiden op en top zen. Daarom legde ik dit tafereeltje behoedzaam en van op een afstand vast bang dat hij zou gaan vliegen. Mooi toch als mens en dier het zo goed in elkaars nabijheid kunnen vinden.

Even verderop kroop een hele eendenfamilie van de oever het water in. De woerd op een afstand, als een bodyguard voor zijn hele kroost.  Moedereend, een echte leading lady, ging haar tien kuikens voor het water in, wachtte vervolgens langzaam tot deze één voor één het kanaal in waren gepeddeld en bleef zelf als laatste het troepje klein grut in de gaten houden. Moeder Aarde blijft wonderlijk inspireren en het leven voeden.

Publiek Geheimwandeling in het Bloso-domein van Hofstade – Recreatieve wandelroute

Toen de zon zich op Paasmaandag in de namiddag uiteindelijk liet zien, lokte ze me naar het nabijgelegen BLOSO-recreatiedomein van Hofstade. Daar kun je op dit ogenblik in het voorjaar nog rustig wandelen rond het 35 ha grote meer. Het is een plek met geschiedenis. Het SPORTIMONIUM (samentrekking van sport en patrimonium), hét sportmuseum bij uitstek, maakt je wegwijs in de geschiedenis van de sport. Je vindt er allerlei memorabilia van onze nationale sportvedetten, kunt er volkssporten beoefenen, wordt er wegwijs gemaakt in de verschillende sportdisciplines en olympiades en het domein nodigt je uit om zelf te sporten: fietsen, wandelen, MTB’en, zwemmen, zeilen, klimmen in het hoogtouwenparcours, fit-o-meteren, …  Al hadden we al vaak, ter gelegenheid van familiefeesten, bij de uitleendienst een aantal volkssportspelen ontleend, het SPORTIMONIUM had ik nog nooit bezocht. Dat deed ik dan bij dezen en maakte nadien de Publiek Geheimwandeling van 4 km rond het meer.

Het domein heeft gedurende de laatste jaren een ware facelift gekregen en wordt in de zomermaanden dan ook druk bezocht. Telkens ik beslis om daar te gaan wandelen, poppen de vele herinneringen aan vervlogen dagen in mij op. In het familiealbum: de talrijke foto’s met ouders, tantes, neefjes en nichtjes op het strand en in het water of in het openluchtzwembad met de opgeblazen rubberen autobinnenbanden als zwemband, de picknickmomenten. Kortom Hofstade-Strand was altijd een belevenis en dat is het nog. Hoezo Publiek Geheimwandeling, hoor ik je vragen. De naam heeft niets met J. Bernlefs roman met de gelijknamige titel te maken, neen, veeleer met de ‘verboden of stiekeme liefdes’ die er door de dorpsgenoten werden opgemerkt en dan natuurlijk niet langer ‘geheim’ bleven zoals de Elewijtse amateurtoneelgroep Labyrint onlangs duidelijk maakte in haar stuk Hofstade-Plage.

Langs de wandeling bevinden zich diverse borden met oude foto’s en informatie over het verleden en de evolutie van het domein. Best wel een bewogen geschiedenis.

Bron: Publiek Geheimwandeling in het Bloso-domein van Hofstade – Recreatieve wandelroute

Meanderswandeling in Rotselaar – Heikant – Recreatieve wandelroute

Als mooie, zonnige en warme lentedagen ook nog zondagen zijn dan zijn het uitgelezen fiets- en wandeldagen. Dat heb ik vorig weekend andermaal kunnen constateren. We zijn dan met velen onderweg: dolgelukkig met  het stralende lenteweer dat alles lentegroen kleurt en het leven weer volop op gang brengt. Aan de Plas van Rotselaar (strand- en zwemzone) was het een drukte van jewelste. Ik maakte er echter de Meanderswandeling (8.2 km) in het natuurgebied Ter Heide en langs de zuidelijk Demeroever. Een mooie natuurwandeling langs bospaden, een sportoase, de historische Toren Ter Heyde, een schilderachtig jaagpad en het Kasteel Rega’s Hof.

Bron: Meanderswandeling in Rotselaar – Heikant – Recreatieve wandelroute

Een bont tuinclubje van vederlichte fladderende vrolijkheid

Ze hebben zich weer ontpopt de vlindertjes. Ik spotte in de tuin koolwitjes, citroenvlinders, bonte zandoogjes, een atalanta, een oranjetipje,  een dagpauwoog en een boomblauwtje. Naarmate de dagen warmer worden en de tuin volop in bloei komt, kijk ik altijd uit naar eerder zeldzame exemplaren. Een aantal jaren geleden, streek er regelmatig een prachtige koninginnenpage neer op de bloeiende vlinderstruik. Ook al bloeit de vlinderstruik (Buddleia alternifolia) nog steeds in de zomermaanden, de koninginnenpage laat zich niet meer zien. Nu, de rups van deze vlinder is wel erg opvallend en dus ook een gemakkelijke prooi voor de vogels, vermoed ik. Het zijn nochtans slimmerds. Ze houden hun natuurlijke vijanden meestal af door een onaangename geur te verspreiden als ze worden verstoord en de vlinders leggen hun eitjes precies op die waardplanten waarvan de rupsen liefst eten, voor de koninginnenpage dus de vlinderstruik en ook wel de engelwortel langs de beekkanten en op drassige plekken. Aan koolzaad, mosterdzaad, raapzaad, wilg, brandnetel, distel, klaver, klimop, grassoorten is er  in deze landelijke omgeving geen gebrek. De rupsen kunnen er zich rustig aan volvreten als ze niet eerder het loodje leggen door pesticiden of zelf opgevreten worden. Vandaar de talrijke koolwitjes, citroenvlindertjes, boomblauwtjes, bonte zandoogjes en atalanta’s en dagpauwogen. Geen bedreigde soorten maar de gewone dagvlinders dus. En al zijn ze ‘gewoon’ ze zijn de kwaliteitsmeter van onze leefomgeving. Moraal van het verhaal: wie vlinders in de tuin wil, moet soms vretende rupsen hun gangetje laten gaan, dan ontpoppen ze zich alras tot het bovenstaande bonte clubje van vederlichte, fladderende vrolijkheid.

bron foto’s: wikipedia

Fietslus met bezoek aan het Arboretum Wespelaar – Recreatieve fietsroute

‘Op de Magnoliaweide is het weer feest! De Magnolia’s pronken er met hun roze en witte bloemen in alle mogelijke schakeringen en formaten dat het een lieve lust is. Nu de lentezon duidelijk ook al heel wat warmte geeft gaat het plots snel. Wie het bloemenspektakel niet wil missen moet dus snel een bezoekje inplannen’

Dit berichtje las ik vorige week op de website van het Arboretum van Wespelaar. Al zo vaak wandelde of fietste ik eraan voorbij op dagen dat het niet geopend was dat ik bij dit durende lenteweer dacht nu of nooit, mijn fiets nam en een fietslus reed naar het jazzdorpje Wespelaar met zijn grote Kasteelpark de Spoelberch – Herkenrode en zijn arboretum van wereldformaat.

‘Philippe de Spoelberch, een gepassioneerd dendroloog, vestigde zich in de jaren 1970 te Herkenrode en begon er aan de uitbouw van zijn botanische collecties. Al snel werd duidelijk dat de privétuin te klein werd om al die planten te herbergen. De collectie werd midden jaren 1980 uitgebreid naar het noorden en zo ontstond het Arboretum Wespelaar dat sinds 2001 beheerd wordt door de Stichting Arboretum Wespelaar.’

Bron: Fietslus met bezoek aan het Arboretum Wespelaar – Recreatieve fietsroute