Bart Moeyaert ging autobio in de Kampenhoutse bib

Op 10 september konden we in de Kampenhoutse bib een voorstelling bij -wonen van Bart Moeyaert. Een unieke kans om de winnaar van de Astrid Lindgren Memorial Award bezig te horen.

In een boeiende, humoristische en autobiografische theatermonoloog mochten we kennis nemen van de auteurs ups en downs als mens en als schrijver. Wie was hij als kind, als ‘kakkenestje’ in een gezin met zeven broers, als puber en adolescent, als afgestudeerde leraar Nederlands, Engels, Duits, Geschiedenis? Al gauw bleek dat aan hem een ‘schoolmeester’ verloren is gegaan maar de taalmeester, de schrijver, de dichter, de theatermaker, de essayist stootte door naar de top, de Nobelprijs voor Kinder- en Jeugdliteratuur. In Zweden deed hij naar eigen zeggen nieuwe ideeën op om kinderen met boeken en lezen in contact te brengen en hij beschouwt het als zijn missie om ook in Vlaanderen op dat vlak iets wakker te maken. De aanvaardingsspeech van de dolgelukkige, trotse en ontroerde Bart is trouwens een meesterstuk op zich. Wie in de late junidagen van dit jaar naar de GVP (aflevering 14), de Grote Vriendelijke Podcast, heeft geluisterd, weet dat Bart Moeyaert ook in Nederland uitbundig gevierd werd. Aan het einde van de voorstelling, na een korte pauze, organiseerde hij een originele quiz en kregen de winnaars verrassende cadeautjes. Uit zijn gedichtenbundel Verzamel de liefde, Querido, 2003 droeg hij het liefdesgedicht Siberië uit het hoofd voor. Hij gaf ook nog mee dat begin oktober zijn nieuwe gedichtenbundel Helium, Querido, 2019 verschijnt. Helium, omwille van de associatie met het lichte, etherische opstijgende. Kort nadat Bart Moeyaert de ALMA in de wacht sleepte overleed zijn vader. Op het Kunstenfestival van Watou 2019 dat beeldende kunst en poëzie op een unieke locatie samenbrengt en waarvan broer Jan Moeyaert de intendant is, las ik een primeur uit de bundel Helium namelijk het gedicht Houvast, een opmerkzame en tedere ode aan zijn dementerende ouders.

Het ga je goed, Bart Moeyaert! Van twee wegen koos jij de beste, namelijk de jouwe, die bracht je daar waar je nu staat. Dankjewel voor de mooie avond!