Op 9 april jl. overleed Prince Philip, Duke of Edinburgh (1921 -2021), echtgenoot van Queen Elisabeth II van Engeland. Vandaag vindt de begrafenis plaats in Saint George’s Chapel in Windsor Castle.
De Poet Laureate, Simon Robert Armitage (°1963), schreef een elegie voor Prince Philip. Armitage werd op 10 mei 2019 benoemd tot Poet Laureate (Dichter des Vaderlands) van Engeland.
Het gedicht, getiteld The Patriarchs – An Elegy, wordt voor het eerst gepubliceerd op de dag van de begrafenis. Het opent op een besneeuwde ochtend – “het weer is een bijzonder Britse obsessie”, zei Armitage – en breidt zich uit tot een toewijding aan de mannen van de generatie van Prince Philip, “overgrootvaders vanaf de geboorte”.
Een elegie vermijdt opzettelijk de sycofantie* die Prince Philip zo haatte, aldus de dichter, en is geschreven ‘in dienst van alle mensen net als hij’.
The Patriarchs – An Elegy The weather in the window this morning is snow, unseasonal singular flakes, a slow winter’s final shiver. On such an occasion to presume to eulogise one man is to pipe up for a whole generation – that crew whose survival was always the stuff of minor miracle, who came ashore in orange-crate coracles, fought ingenious wars, finagled triumphs at sea with flaming decoy boats, and side-stepped torpedoes. Husbands to duty, they unrolled their plans across billiard tables and vehicle bonnets, regrouped at breakfast. What their secrets were was everyone’s guess and nobody’s business. Great-grandfathers from birth, in time they became both inner core and outer case in a family heirloom of nesting dolls. Like evidence of early man their boot-prints stand in the hardened earth of rose-beds and borders. They were sons of a zodiac out of sync with the solar year, but turned their minds to the day’s big science and heavy questions. To study their hands at rest was to picture maps showing hachured valleys and indigo streams, schemes of old campaigns and reconnaissance missions. Last of the great avuncular magicians they kept their best tricks for the grand finale: Disproving Immortality and Disappearing Entirely. The major oaks in the wood start tuning up and skies to come will deliver their tributes. But for now, a cold April’s closing moments parachute slowly home, so by mid-afternoon snow is recast as seed heads and thistledown. Simon Armitage
*sycofantie: gedrag waarin iemand machtige of rijke mensen prijst op een manier die niet oprecht is, meestal om enig voordeel van hen te verkrijgen.
Blauwkruikje 