Aandachtig wandelen in het hier-en-nu vertoevend, is het tegenovergestelde van sportief of aerobic wandelen waarbij het om de snelheid en het sportieve trainen van het lichaam gaat, om prestatie eigenlijk. ‘Mindful’ wandelen verloopt helemaal anders; je neemt de tijd om te luisteren, te kijken, te voelen, te ruiken, stil te staan bij wat zich aandient in het moment. Je focus is anders. Soms wandel je met een woord, ga je naar binnen en vindt een rustpunt. Stilte verscherpt je aandacht en zelfs je meest vertrouwde pad komt je voor als nieuw. Het wandelen is het doel, niet het aankomen.
Duivelsbroodrussula 
Beukenrussula 
Nevelzwam 
Populier -melkzwam 
Heksenschermpje
Bij traag wandelen is elke stap een stap in volle aandacht voor wat nu ‘is’: herfst, bladeren ritselen onder je voeten, bomen werpen hun bladeren en vruchten af, ze kleden zich in de bontste kleuren van bruin over bordeauxrood tot geel en paars; houtkap en stapels boomstammen, jaarringen vertellen over ziekte en leeftijd; je ziet meermaals een eekhoorn wegschieten in het struikgewas of je hoort een specht tokkelen op boomstammen; het zonlicht valt in brede lichtbundels door de bomen of enkele reeën vluchten schichtig weg; de rauwe kreet van een opvliegende fazant wanneer je hem nadert ontgaat je niet; het kraken van een boom evenmin, je richt je blik naar boven, hij helt gevaarlijk over het pad en vindt nog nauwelijks houvast in een kruin aan de overkant; de paddenstoelen springen je in het oog; de spinnenwebben spannen zich over de smalle paden waar je doorheen trekt, kleven soms aan je gezicht; een herfstzonnetje ruimt ’s morgens de ochtendnevel, de laatste stappen van je avondwandeling verlopen in het zicht van een mooie zonsondergang … .
Rustpunt 
Jaarringen 
Stink -parasolzwam 
Stevige braakrussula 
Geschubde inktzwam
Het is allemaal zo vertrouwd en toch op een wonderlijke wijze anders. Ik dacht aan Paul Demets, plattelandsdichter, die schreef: Als het lichaam traag mag zijn, komen de ideeën snel. Mijn trage herfstwandelingen maken me vredig, bewust van eigen vergankelijkheid, ze inspireren me om zoals de natuur naar binnen te gaan en stil te overwinteren, spirituele kracht te verzamelen voor een nieuw seizoen.
Blauwkruikje 