Universiteiten openen vandaag ‘Big Bang’-fietsroute tussen Leuven en Louvain-la-Neuve

Georges Lemaitre – foto: Weekend – Knack

De universiteiten van Leuven en van Louvain-la-Neuve eren Georges Lemaître die de oerknaltheorie ontwikkelde met een Big Bang-fietsroute tussen de twee steden.

Op initiatief van de zusteruniversiteiten KU Leuven en UCLouvain, de steden Leuven en Ottignies en de provincies Vlaams- en Waals-Brabant wordt op 23 mei de ‘Big Bang’-fietsroute ingehuldigd tussen Leuven en Louvain-la-Neuve. De naam verwijst naar de oerknaltheorie die de Leuvense professor Georges Lemaître in 1931 ontwikkelde.

Langs deze fietsroute situeren zich acht haltes waar aan de hand van QR-codes meer informatie geboden wordt over de figuur van Georges Lemaître (1894-1966) en over zijn ideeën over het ontstaan en evolutie van het heelal. In Leuven wordt op de binnenkoer van het Heilige Geestcollege een gedenkplaat voor Lemaître onthuld.

Lemaître was professor aan de Leuvense universiteit, titulair kanunnik, vanaf 1960 Pauselijk huisprelaat en vanaf 1960 tot aan zijn dood voorzitter van de Pauselijke Academie voor de Wetenschappen. Hij was zowel actief op vlak van natuurkunde, wiskunde, astronomie en kosmologie. Naast een bijdrage aan de algemene relativiteitstheorie, ontwikkelde hij in 1927 de hypothese van het uitdijende heelal. In 1931 lanceerde hij de oerknaltheorie dat het heelal ooit begon als een superdichte massa, een oeratoom .

Zie ook eerder op deze blog: … in 1927 [komt] de jonge Belgische priester en natuurkundige, Georges Lemaitre, op basis van Einsteins nieuwe theorie tot de ontdekking dat ons heelal uitdijt en haar oorsprong kent in een oerknal. Lemaitre ontketent zo een ware revolutie in ons denken over de kosmos waarin radicaal gebroken wordt met de aloude en diepgewortelde idee van een statisch heelal. Lemaitre schrijft onder meer: `the evolution of the world can be compared to a display of fireworks that has just ended; some few red wisps, ashes and smoke. Standing on a cooled cinder, we see the slow fadings of the suns, and we try to recall the vanished brilliance of the origin of the worlds.”

Labyrint speelt ‘Kolderkatten’, wandelen tegen kanker

Toneelkring Labyrint van Elewijt speelde voorbije weekend hun eerste productie van het nieuwe toneelseizoen. Een generatie jonge mensen onder de leiding van regisseur Jo Vander Cammen speelde het stuk  ‘Kolderkatten’, naar ‘Cheshire Cats’ van de Britse schrijfster Gail Young. Zij schreef het stuk na haar deelname aan de Londense ‘Moon Walk’, – walking the walk against breast cancer – het jaarlijkse evenement met vele duizenden (voornamelijk vrouwelijke) deelnemers. Omdat enkelen van Labyrint (Goele, Peter, Mon, Patrick) deelnemen aan de 1000km van Kom op tegen Kanker werd beslist om op vrijdagavond een benefietavond te geven waarvan de opbrengst naar hun team gaat.

Het verhaal

Zes jonge vrouwen hebben besloten om deel te nemen aan een 21km lange wandeltocht in Antwerpen waarvan de opbrengst gaat naar de strijd tegen borstkanker. Het sportieve is voor hen eigenlijk bijzaak: het sponsorgeld en een leuk ‘girls-only’ weekend weg van hun mannen en de dagelijkse sleur zijn hun belangrijkste doel.

Wanneer eentje van hen onverwachts en op het laatste moment moet afhaken, moet snel voor vervanging gezorgd worden. De vraag is echter of die vervanging wel bij iedereen even goed in de smaak zal vallen …

Het spel

Heleen (Jolien Van Hamme) coach van het wandelteam profileert zich als de keiharde en doelgerichte aanvoerster van het team. Té schreeuwerig en meedogenloos lijkt het wel maar in  intiemer gesprek met Katrien (Ellen Vermeulen) komt de ware aan het licht. Vicky (Ruth De Keyser) romantische droomster, uit op een nieuwe relatie na haar scheiding, heeft haar oog laten vallen op ‘een charmant heerschap’ Andy (Jeroen Michiels) en vertelt daarover aan haar teammeisjes. Zij is de creatieveling die de leuke pakjes van de Kolderkatten op haar naam schrijft. Sofie (Sofia Bauwens) is net bevallen, wil ook meedoen maar geeft aan niet ‘afgetraind’ te zijn en het dus ook wat rustiger te willen aanpakken. Zij laat voor een kunstopdracht van haar artistieke opleiding het hele team op kaartjes noteren waarom zij aan de wandeltocht deelnemen. En dan is er nog Isabelle (Paulien De Broeck) die absoluut ‘geen mannen in het team’ wil en zich vreselijke blaren loopt omdat ze tegen elk wijs advies in met nieuwe sportschoenen de tocht heeft aangevangen. O, ongeluk der ongelukken … de vervanging van één van de ‘girls‘ wordt een man en dat werkt voor de rest van het spel grappig uit, mede door de vertolking van Isabelle, die als gegoten in haar rol zit.

De luim en de lach – o.a. door het Kolderkatten-staplied, de aerobictraining (Akkelien Ackermans) waarin het publiek betrokken wordt en het korte laconieke optreden van agent-verkeersleider (Fried Merckx) – wordt regelmatig onderbroken door intiemere tweegesprekken die de keerzijde van de situatie en de karakters toont. Soms ook door korte monologen op rijm die functioneren als momenten van introspectie.

Het team wordt een echt team, het doel wordt gezamenlijk bereikt, onenigheden worden bijgelegd, de kaartjes gelezen … inzicht, wijsheid en een laatste introspectieve monoloog van Sofie brengen het stuk tot een onverwacht slot.

Het decor en de kostuums

‘Pink’ of rozerood is de kleur die hier, heel symbolisch, de hoofdtoon voert. Een achttal klapstoeltjes, de oplichtende verkeersstok van de agent, de kattenpakjes … alle rozerood. Voor dit  decor- en kostuumontwerp tekenden Klem Michiels, Daniel Zwertvagher, Fried Merckx en Ger De Broeck. De grime lag in de handen van Els Berbé en Goele Michiels. Voor belichting en geluid zorgden Guy Bessendorffer, Daniel Zwertvagher en Sabrina Bauwens.

Volgende speeldata vrijdag 1 december en zaterdag 2 december 2017 telkens om 20 uur in zaal In den Prins in Elewijt. Toegang 9 EUR.

Alle info: Toneelkring Labyrint

Bingo!

Een WOWOW 🙂 – magneetllampje deze keer. De schiftingsvraag juist gokken, lukt blijkbaar steeds beter.
…we klinken graag met champagne op een geslaagde campagne. Samen hebben jullie meer dan 1 miljoen kilometer bij elkaar gefietst! We kregen een bont peloton bij elkaar van doorwinterde fietsers en ‘waar stond die fiets nu ook al weer?’-sportievelingen, aldus de campagneleiders die nu met fietsvakantie vertrekken. Ze houden echter nog wat in petto voor wie doorgaat deze vakantie. So let’s go with the velo, since we Love to ride!

 

Tuinenroute – Zemst

Gardens are not made by singing ‘Oh, how beautiful’, and sitting in the shade. – Rudyard Kipling (1865-1936)

Foto-impressie tuinenroute 2017
Foto-impressie (1) tuinenroute

Tuinliefhebbers, lieden met groene vingers, doen graag bij elkaar ideeën op of bewonderen de creaties van gelijkgestemde zielen. Ze zijn er zich immers van bewust hoeveel tijd en zorg een tuin vraagt en hoe verrassend veel tuinstijlen mogelijk zijn: een strakke beeldentuin, een natuurlijke biologische tuin of eentje met pittige Franse of Italiaanse ornamenten. Prieeltjes, frisse moestuinen, yogahoekjes, rustgevende zen-plekjes met lotusvijvertje of een mediterraan terras met exotische schonen. Van dat alles kon de bezoeker gedurende het voorbije weekend in buurgemeente Zemst genieten. VVV Toerisme Zemst had gedurende het Open tuinenweekend een 23 km lange T’ fietsroute (7de editie) uitgezet die je langs 13 open privétuinen loodste. Behalve de babbels met bekenden en de verrassende artistieke ontdekkingen (tuinkeramiek, sculpturen, textiel verven met natuurlijke materialen) was er soms zelfs een welkom voorzien met een lekker aardbeispiesje onder zijn chocoladedekentje of een glaasje bubbels. Alles eenvoudig top!

Foto-impressie - Tuinenroute 2017
Foto-impressie (2) tuinenroute

Alors venez, chers amis, et suivez moi sur une très jolie voie champêtre!

Landschap nabij Jodoigne
Bosjes en struwelen in het glooiende landschap langs de Grote Gete

Toscane, zeg je? Euh, neen, niet echt maar toch heeft deze streek een vleugje van dat Italiaanse: het glooiende landschap, het romaanse karakter, de artisanale bedrijvigheid, de weidse akkers, het zonnige. Ja, ik heb het over de andere helft van onze provincie met name Waals Brabant en meer bepaald La Hesbaye Brabançonne of Waals Haspengouw.

 

Weidse korenvelden

En daar ik graag mijn stalen ros beklim om te gaan fietsen, koos ik zondag voor een fietstocht over het oude treinspoor Tienen – Namen startend van het Vlaamse (bier)dorp Hoegaarden naar Ėghezée,  in het noorden van de Waalse provincie Namen. Deze fiets-RAVel gaat van Hoegaarden over Namen naar Marienbourg en is 100 km lang. Ik opteerde echter voor een tocht van 25 km heen-en-weer omdat ik op het traject de stad Jodoigne even wou aandoen en niet bepaald wou doorsjeezen maar af en toe halt houden om van de omgeving te genieten.

De tumulus van Hottomont

Voor wie zich afvraagt waar RAVeL dan wel voor mag staan: het is de afkorting van Réseau Autonome de Voies Lentes, een Waals programma om autonome paden voor langzaam verkeer ter beschikking te stellen. Het gaat om een welbepaald soort trage wegen, bestemd voor fietsers, wandelaars, skaters, ruiters enz. Het netwerk bestaat vooral uit jaagpaden, voormalige spoorlijnen en verbindingswegen. Het Waals Gewest is wegbeheerder van het RAVeL-netwerk.

Groot kaasjeskruid – Malva sylvestris

Alors venez, chers amis, et suivez moi sur une très jolie voie champêtre!

Go with the velo! 4de Woensdag Fietsdagquiz kadootje gewonnen.

Sinds 26 april al mijn utilitaire en andere fietsritten geregistreerd, mijn fietsdoelen (en soms meer) gehaald en aan de fietsquizen meegedaan. En vorige week een kadootje gewonnen: een fietsponcho! 🙂 Met deze zomerse temperaturen niet echt nodig, toch nuttig zo’n compact bolletje in je fietstas, als onverwacht de regen komt.  Love to ride!

Vliegtuigen spotten

In de hele discussie over de Brusselse geluidsnormen en de lawaaihinder van de luchthaven moeten we ook even stilstaan bij de inwoners van de streek. Wie ligt er echt wakker van de overvliegende vliegtuigen? Het blijkt geen gemakkelijke vraag om te beantwoorden, omdat er op dit ogenblik geen uniforme manier bestaat om de hinder te meten. Toch kan je stellen dat het in de eerste plaats omwonenden van de luchthaven zijn die het meest te maken krijgen met geluidsoverlast, zo stelde de redactie van de VRT in februari 2017. Voor echt hinderlijk lawaai moet u in de categorieën 55-60 decibel, 65-70 decibel en meer dan 70 decibel zijn. In deze categorieën vindt u de grootste groepen inwoners in de gemeenten Zaventem, Machelen en Steenokkerzeel. Dat hoeft niet te verwonderen, want die gemeenten liggen al dan niet gedeeltelijk in het verlengde van de start- en landingsbanen van Brussels Airport, aldus de metingen van de UGent van 2015.

Het is vooral gedurende de zomerse vakantieperioden dat het lawaai van de landende vliegtuigen hier in de gemeente hinderlijk kan zijn. We hebben er ons echter aan gewend. Toch is het anders voor de omwonenden van de luchthaven. Dat merkte ik gedurende een fietstocht die volledig de nationale luchthaven Brussels Airport rondt.

Diegem (N21) – Brussels Airport

Het beheer van die geluidshinder is een heikele kwestie: exploitatiebeperkingen, stillere vliegtuigen, de ruimtelijke ordening in verband met luchthaventerreinen, operationele procedures voor lawaaibestrijding. Dat men een zo economisch mogelijke aanpak beoogt, hoeft niet te verbazen. Maar het Brussels Gewest blijkt daarbij echter anders te meten dan het Vlaamse.

Ondertussen ging ik toch even poolshoogte nemen en maakte de bedenking, terwijl ik door Zaventem fietste, dat ik het geluid van de stationair draaiende vliegtuigmotoren toch moeilijk gewoon zou kunnen worden. Het lijkt wel een constant ronkend tinnitusgedruis in je oren. Brrrrr … Opgelucht dat ik weer wat verder van de luchthaven in relatief rustiger terrein kon fietsen.

 

%d bloggers liken dit: