Der Mensch soll nicht die Dinge fliehen und sich in eine Einöde begeben,
sondern er muss lernen, durch die Dinge hindurchzubrechen
und seinen Gott darinnen zu ergreifen.
Meister Eckhart (1260 -1328)
De mens moet de zaken niet ontvluchten en een woestenij binnengaan,
maar hij moet leren, door de zaken heen te breken
en vanbinnen zijn God te vinden.
Meester Eckhart (1260 -1328)
Een Marianum is een beeldhouwwerk bestaande uit twee ruggelings tegen elkaar geplaatste Mariabeelden, veelal omgeven door een krans van stralen, soms ook van bloemen in de vorm van een rozenkrans1.
Achteraan in het schip van de Sint-Leonarduskerk van Zoutleeuw hangt sinds 1534 het Marianum, een dubbelzijdig eikenhouten gepolychromeerd Mariabeeld. Op het voetstuk staan de wapenschilden van de schenkers.
Maria wordt uitgebeeld als de vrouw uit de Apocalyps en als centrale figuur van de rozenkrans, die door zes engelen wordt vastgehouden. De schildjes dragen de bloedige wonden van Christus.
Maria heeft een lichtjes verschillende gelaatsuitdrukking aan beide kanten van het beeld2.
Tijdens een zondagse wandeling van Wandelsport Vlaanderen in Zoutleeuw kregen alle deelnemers de kans om dit Marianum te bewonderen naast de andere topstukken die er zich bevinden.
Uit het boek Apocalyps 11, 19a; 12, 1 + 3-6a + 10ab Een vrouw, bekleed met de zon, de maan onder haar voeten. Toen ging Gods tempel in de hemel open en er verscheen een indrukwekkend teken: een vrouw, bekleed met de zon, met de maan onder haar voeten en een krans van twaalf sterren op haar hoofd. Er verscheen een tweede teken in de hemel: een grote, vuurrode draak, met zeven koppen en tien hoorns, en op elke kop een kroon. Met zijn staart sleepte hij een derde van de sterren aan de hemel mee en smeet ze op de aarde. De draak ging voor de vrouw staan die op het punt stond haar kind te baren, om het te verslinden zodra ze bevallen was. Maar toen ze het kind gebaard had – een zoon, die alle volken met een ijzeren herdersstaf zal hoeden –, werd het dadelijk weggevoerd naar God en zijn troon. De vrouw zelf vluchtte naar de woestijn. God had daar een plaats voor haar gereedgemaakt. Toen hoorde ik een luide stem in de hemel zeggen: ‘Nu zijn de redding, de macht en het koningschap van onze God werkelijkheid geworden, en de heerschappij van zijn messias.’
Uit het evangelie volgens Lucas 1, 39-56 Mijn ziel prijst en looft de Heer, mijn hart juicht om God, mijn redder. In die dagen reisde Maria in grote haast naar het bergland, naar een stad in Juda, waar ze het huis van Zacharias binnenging en Elisabet begroette. [...] Bij de begroeting tussen deze twee grote vrouwen sprak Elisabet tot Maria: ‘Gelukkig is zij die geloofd heeft dat de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan.’ Maria zei: ‘Mijn ziel prijst en looft de Heer, mijn hart juicht om God, mijn redder: Hij heeft oog gehad voor mij, zijn minste dienares. Alle geslachten zullen mij voortaan gelukkig prijzen, ja, grote dingen heeft de Machtige voor mij gedaan, heilig is zijn Naam. Barmhartig is Hij, van geslacht op geslacht, voor al wie Hem vereert. Hij toont zijn macht en de kracht van zijn arm en drijft uiteen wie zich verheven wanen, heersers stoot Hij van hun troon en wie gering is geeft Hij aanzien. Wie honger heeft overlaadt Hij met gaven, maar rijken stuurt Hij weg met lege handen. Hij trekt zich het lot aan van Israël, zijn dienaar, zoals Hij aan onze voorouders heeft beloofd: Hij herinnert zich zijn barmhartigheid jegens Abraham en zijn nageslacht, tot in eeuwigheid.’
Valérie Kabergs: Maria’s hemel voor de kleinen – nieuwwij.nl
Toegankelijkheid Sint-Leonarduskerk:
Vanaf 1 april tot 30 september:
Elke dag (behalve maandag) van 14.00 tot 17.00 uur
Oktober: elke zaterdag en zondag van 14.00 tot 17.00 u.
Zalig Hoogfeest!
______________________________________
In the ruin of heartbreak you can find the diamond of divine passion that can resurrect the dead. Rumi (1207 - 1273)
Met Brandsma kreeg het journalistengilde er een beschermheer van jewelste bij.
“Al weet ik niet wat het worden zal, ik weet mij geheel in Gods hand.”
“Het is onze plicht om de gewone dingen op grootse wijze te doen; dat is met een zuivere intentie en met inzet van heel de persoonlijkheid.”
Deze korte citaten geven iets weer van de innerlijke gesteldheid van de karmeliet. Voor Brandsma, die zich als hoogleraar maar ook als journalistiek publicist intensief bezig heeft gehouden met het ontsluiten van mystieke teksten, was het ervaren van de intieme eenheid met God niet enkel iets uit diepzinnige, middeleeuwse geschriften. Professor en jezuïet Robert Régout noemde Brandsma dan ook ‘een mysticus in het volle leven, die rustig en toch rusteloos kon zijn vanuit een innerlijke eenheidservaring’. Dat beeld doemt ook op in verschillende getuigenissen uit het concentratiekamp. Hij moet met zijn 61 jaar en 54 kilo veel geleden hebben onder het militaire regime, de voortdurende vernederingen, de honger en de kou. Toch roemen overlevenden zijn opvallende vriendelijkheid, zijn sereniteit en zijn pastorale bekommernis om medegevangenen. De kapucijn pater Othmarus, die met hem in Dachau zat, getuigde later: ‘Brandsma werd zo mishandeld dat letterlijk zijn tanden los in zijn mond stonden. Maar nooit hoorde ik of iemand anders een klacht over zijn lippen komen.’ Ook in de hel van Dachau bleef hij anderen steunen, de biecht afnemen en troosten.
Mystiek was voor Brandsma het tegendeel van vluchten uit de wereld. Niet voor niets omschreef Godfried Bomans, ooit student bij Brandsma, de karmeliet als ‘de enige mysticus op het vasteland van Europa die een algemeen spoorabonnement bezat en in treincoupé’s zalig is geworden’. In mystiek zag Brandsma een remedie voor de kleine en grote maatschappelijke problemen. Het besef van mystieke afhankelijkheid was voor hem een voorwaarde voor het herstel van de verbroken orde in de wereld. Daarvoor vond hij het nodig dat mystiek voor iedereen bereikbaar zou zijn. Aan beide zaken heeft Brandsma zijn beste krachten gegeven. Zo’n beschermheer krijgt dus de journalist. Het getuigenis van Brandsma is een steun om zich niet tegen te laten houden in de zoektocht naar waarheid en het geven van een stem aan hen die door machthebbers worden verdrukt. Een zoeken dat zich richt op de buitenwereld, maar waar een stevig innerlijk anker en kompas voor nodig zijn.
Bron: Ignis webmagazine
Blauwkruikje 