Tijdens een paasbezoek bij één van de kinderen in Duitsland maakten we op paasmaandag een wandeling in de buurt. Kinderen hadden er langs het wandelpad vredesboodschappen aangebracht. De bovenstaande boodschap vond ik de meest sprekende: deze vredesduif vliegt met al haar kracht, hart en ziel in de kleuren van de vredesvlag iedereen op het wandelpad tegemoet, de aandacht vestigend op de hoop en het verlangen te mogen opgroeien in een wereld zonder geweld. ❤
Lees kinderen vandaag
gedichten voor
en fluister zachtjes
verzen in hun oor.
De tijd is rijp,
dus bloemlees en begin.
Niet alles wat geen nut heeft,
heeft geen zin.
Stijn De Paepe
bron: Kleutergewijs
Een weekje babysitten bij mijn jongste kleinkind ving aan met (een essentiële!) treinreis met de DB (Deutsche Bahn) via Luik-Guillemins over Köln naar Braunschweig, Hannover en Berlin Ostbahnhof richting Märkisch-Oderland in Brandenburg; een lange tien uren durende reis wegens vertragingen en storingen (in de regio Köln) door de noodweercatastrofe in de Ahrvallei.
De aankomst in het eindstation, waar de kleine schat en haar ouders me opwachtten, deed elke reisbeslommering gauw vergeten.
De eerste dag, een zondag, werd een mooie uitstap naar Buckow (Märkische Schweiz) gepland. De benaming Märkische Schweiz slaat op de relatief heuvelachtige en bosachtige omgeving. Buckow is omgeven door beboste duinen van een stuwwal, die is gevormd tijdens de voorlaatste ijstijd, net als bijvoorbeeld de Veluwe in Nederland. Verder zijn er de meertjes, de Buckower See en de grotere Schermützelsee. Het is ook het enige officiële Kneippkuuroord in Brandenburg. Het geniet van en is geliefd om zijn gematigd landklimaat.
We maakten een wandeling en kwamen voorbij de Ijstijdtuin waar keien, landschapsarchitectuur en informatieborden duidelijk maakten hoe de laatste ijstijd het landschap van de Märkische Schweiz heeft gevormd. We liepen verder door het stadcentrum van Buckow naar het Slotpark met de Kneippkruidentuin en de speeltuin waar de kleindochter naar hartenlust in het zand kon spelen en kon schommelen.
Zicht op het stadscentrum van Buckow (Märkische Schweiz)
Na de middag trokken we naar het Brecht-Weigel-Haus, het zomeroptrekje van toneelauteur Bertolt Brecht en actrice Helene Weigel. Deze voormalige zomerresidentie van het kunstenaarsechtpaar is sinds 1977 een plek die herinnert aan hun leven en werk en waar ook tentoonstellingen en concerten worden gehouden. De ‘Eiserne Villa’, in authentieke regionale stijl, is omringd door een mooie tuin en biedt een prachtig uitzicht op de Schermützelsee. Brecht schreef er gedurende de zomer van 1953 zijn Buckower Elegien waaruit sommige verzen op koperplaten langs het tuinpad te lezen zijn. Het huis is een trekpleister voor literatuurminnaars over de hele wereld.
De eetkamer waar de vrienden werden ontvangen en H. Weigel aan de kop van de tafel werkteTheaterschuurtje met theaterrequisieten en -kostuums aan de rand van het meer tevens arbeidsplek van B. Brecht
DER BLUMENGARTEN
Am See, tief zwischen Tann und Silberpappel
Beschirmt von Mauer und Gesträuch ein Garten
So weise angelegt mit monatlichen Blumen
Daß er vom März bis zum Oktober blüht.
Hier, in der Früh, nicht allzu häufig, sitz ich
Und wünsche mir, auch ich mög allezeit
In den verschiedenen Wettern, guten, schlechten
Dies oder jenes Angenehme zeigen.
Bertolt Brecht
Buckower Elegien
Achtergevel van het Brecht-Hegel-Haus
We sloten de dag af op een terras dichter bij huis, eveneens in een idyllische omgeving aan het water. Een zomerse plensbui verraste ons op weg naar de wagen maar de dag was warm en heerlijk ontspannend geweest en op de achterbank in haar autostoeltje bracht het zoemen van de motor kleindochterlief in een diepe slaap. We konden het ondertussen al heel goed vinden met elkaar. Een mooi vooruitzicht dus voor de komende dagen.
Geboren
kleine meid
zomerbloem
vol in knop
jij juniroos
van tederheid
verlangen
hoop
en liefde
jij brok genade
jij zonnezoen
Welkom!
27 juni 2020 - Berlin
Aswoensdag
dakvlakvenster dichtgesneeuwd
snelle foto van de achtertuin
huisalarm loeit luid
en mama, lieve mama op de radio
waarna een lange stilte
inkeertijd
een foto aan de wand
van oude boom die helt
in dwarrelende vlokken
en even later
twee dreumesen in huis
op warme wollen sokken