Egelijntje op bezoek

Toen ik deze week in de tuin wat opruimde en onkruid wiedde, viel me in het gras een wat bruinronde bol op die muisstil bleef liggen en dan weer snel verder liep, af en toe het linkerachterpootje ophief en het buikje ermee krabde om dan weer gretig verder te snuffelen in het gras. Was dat een egel? Ik kon mijn ogen nauwelijks geloven, schoot weer naar binnen om mijn smartphone te halen en maakte een paar foto’s.

foto: fp

Groot was mijn verbazing toen ik de volgende dag langs de straatkant in de voortuin bezig was en mijn tuinbezoekertje daar uit de klimop tervoorschijn kwam. Was die me van de achtertuin naar de voortuin gevolgd? Gevaarlijk dicht tegen de rijbaan bleef hij zitten.

foto: fp

Ik hielp hem naar de overkant en zag hem daar algauw z’n hartje ophalen in het hoge gras tussen de madeliefjes. Ik was getuige van een merwaardig tafereeltje: terwijl egelijntje door de madeliefjes dartelte dook de bonte specht, die hier ook huist, uit een boom het gras op en monsterde het kruipende egeltje aandachtig, kwam dichterbij en vloog dan weer z’n boom in. Een auto reed voorbij en egelijntje bleef zeer lang, kopje ingetrokken, onbewogen liggen, tot hij plots, terwijl ik verder werkte, uit het oog verdwenen was en ergens in houtwal of struweel een veiliger schuilplaats gevonden had.

Ik leerde van Natuurpunt dat: egels tot 2 meter per seconde kunnen afleggen, tot 40 slakken per nacht kunnen verorberen, per nacht zelfs een paar kilometer afleggen, tot 8 jaar oud kunnen worden en verder nog een hele rist praktische raadgevingen om het dit kleine, reizende opruimertje een beetje comfortabel te maken in de tuin.

Kleine apologie van het wandelen

Het weer van de voorbije dagen nodigde niet meteen uit om te wandelen maar toch lukte het me om tussen de buien door een paar lussen in Vlaams Brabant en Limburg te stappen. Wandelen, soms tegen pijn in, blijft zijn helende kracht bewijzen en geleidelijk aan wordt het zelfs een licht verslavende activiteit. Wandelen is de beste medicijn, wist Hippocrates al. Wat je al wandelend ervaart en ontdekt is soms zo intens dat je het wil vatten in een foto of een beschrijving van het ogenblik. De emoties en gedachten die ermee gepaard gaan griffen zich diep in je geheugen en geven impulsen om telkens weer op een nieuwe ontdekkingstocht te trekken. Ze hebben niets spectaculairs en toch scherpen ze je verwondering aan voor alles wat je ziet, voelt, hoort, proeft. Je komt altijd rijker terug dan dat je vertrok en stappenderwijs verleggen zich ook je fysieke en mentale grenzen. Geuren, geluiden, kleuren … al je zintuigen openen zich en oefenen een weldadige werking uit. Prettige weetjes komen onder je aandacht. Ik laat je graag mee genieten van enkele impressies en wetenswaardigheden.

Zwarte populier is de meest zeldzame en bedreigde boomsoort in ons land. Recent ontdekten de wetenschappers in Affligem een raszuiver exemplaar met een in Vlaanderen nog onbekend genetisch profiel. Hij werd lang geleden aangeplant op de hoek van drie percelen om grensbetwistingen te voorkomen.

De inwoners van Essene (Vlaams Brabant) danken hun spotnaam ‘papeters’ aan hun rijke hopverleden. Volgens de overlevering was het de regel dat tegen de kleine kermis een teil (rijst)pap werd gemaakt voor elke hopstaak waarop tegen 29 juni, de feestdag van Sint-Pieter en Sint-Paulus, de hop was gegroeid tot een meter van het eindpunt. Het beeld bevindt zich op het Kerkplein en is van de hand van kunstenaar Patrick Van Craenenbroeck.

Het landleven lacht je langs wegen en wegeltjes meestal uitbundig toe.

Het Heiderbos in As (Limburg) kreeg nog net geen erkenning als UNESCO Werelderfgoed omdat “de uitzonderlijke universele waarde van het nationaal park (Hoge Kempen) als ruraal en industrieel transitielandschap nog onvoldoende bewezen is.” De stuurgroep achter de aanvraag, Regionaal landschap Kempen & Maasland, geeft het nog niet op en werkt aan een aanpassing van het dossier.

Heiderbos is al generaties lang gekend als de plek met de meeste jeneverbessen in heel Vlaanderen. De laatste decennia heeft de jeneverbes, een streekeigen naaldboom, het moeilijk om te verjongen. Agentschap Natuur en Bos wil een handje helpen door stekken te nemen om later uit te zetten in het gebied en door het uitzaaien van jeneverbeszaad. De jeneverbes heeft licht nodig om goed te kunnen groeien en daarom vindt er momenteel kapping plaats van exoten zoals Corsicaanse den.

De bosbessen in Heiderbos waren net geplukt, vermoed ik, want de bosbessentaart bij het einde van de wandeling was overheerlijk.

Poëzieparcours: Vrijheid – 2 jan t/m 6 feb – Maastricht

Zonder handen, zonder tanden

Geen woord zo vrij als vrij
Het weert wat men verbiedt
Smetvrij, vetvrij. Kogelvrij
Maar wat is dan ‘gastvrij’?
(Ontdaan van vreemdelingenwaan?)
En vogelvrij: een doel, een straf?
Of een verzuchting op een graf?
Hier ligt hij: Eindelijk vrij.

Tom Lanoye

Onder het motto ‘een wandeling door Maastricht van gedicht tot gedicht’ kunt u in de maand januari een Poëzieparcours volgen langs Centre Céramique, een aantal boekhandels, antiquariaten en winkels. In aansluiting bij het landelijk thema van de Poëzieweek is Vrijheid deze editie de leidraad bij de selectie.

Vrijheid is dit jaar het thema van de Maand van de Poëzie en van de Poëzieweek (31 januari  t/m 6 februari), met daarbij het motto ‘ Zonder handen, zonder tanden’. Het is de titel van een gedicht van Tom Lanoye, de schrijver van het Poëziegeschenk in 2019.
Vrijheid is kwetsbaar en niet vanzelfsprekend en moet daarom gevierd worden. Nederland doet dat op 5 mei, België op 11 november. De Poëzieweek viert de vrijheid van 31 januari t/m 6 februari. Vrijheid gaat om vrij zijn van bezetters, maar je ook vrij voelen als individu. Poëzie is bij uitstek het genre om diverse vormen van vrijheid te bezingen. In een gedicht is alles mogelijk!

Als opmaat naar de Gedichtendag laten de deelnemers voor het dertiende jaar een bekend gedicht in de etalage zien. Boekenlegger met route is vanaf 2 januari gratis verkrijgbaar bij de klantenservice van Centre Céramique en andere deelnemers: Week in, Week uit, De Verwondering, Librairie Stille, Ruyters & De Koning Wijn en Antiek in Wiek, Galerie Amarna, Darq: an amazing chocolate & coffee experience, Drukkunstmuseum, Alley Cat bikes & coffee, Gezondheidswinkel Balsemien, Boekhandel Dominicanen, Lampada, De Tribune, Baccara Bloemen en meer, Hotel Dis, en Universiteitsbibliotheek.

Startpunt van de route: Centre Céramique

Meer info: Maastricht Boekenstad

Google doodle en …

20 Belgische trekpleisters in de Google doodle voor de Nationale Feestdag 2017

… kent u ook de 99 redenen waarom België EIGENZINNIG FENOMENAAL is? 🙂 Een beetje chauvinisme op een dag als vandaag kan geen kwaad, toch?

Op deze nationale feestdag is het boeiend om [ook] eens op een andere manier over onze geschiedenis te denken dan we hoorden op de schoolbanken. VRT-journalist Jos De Greef kijkt eigenzinnig naar dat verleden en ziet een België dat al altijd meertalig was en ouder is dan het officiële geboortejaar.

 

 

De Belgische Monarchie | 21 juli 2016

Cisne 8 jaar – Kessel-Lo (B) / http://www.monarchie.be /

Ons koninkrijkje viert vandaag zijn nationale feestdag dat betekent natuurlijk voor iedereen een vrije dag, het Te Deum wordt gezongen in diverse kerken en de leden van de koninklijke familie wonen die plechtige dankvierigen bij in Brussel, Arlon en Hasselt waarna het militair defilé en het feest in het Warandepark. En gisteren was er dan al de koninklijke toespraak, het Bal National in de volkse Marollenwijk en het Preludiumconcert in Bozar. Maar er zit een vuiltje aan de lucht meent het team van Terzake, een deel van de leden van de koninklijke familie zal op het defilé niet aanwezig zijn en dat legt volgens kenners een diepe kloof in de familie bloot. Het komt inderdaad in de beste families voor maar het staat wel een beetje haaks op de inhoud van de koninklijke toepsraak dit jaar. In het verleden placht ik wel eens Brigitte Balfoorts website te bezoeken en haar blog te lezen maar het laatste artikel dat daar verscheen over de koninklijke familie ging over prins Amedeo’s verloofde Elisabetta ‘Lili’ Rosboch von Wolkenstein. Vandaag heeft Balfoort het blijkbaar hoofdzakelijk druk met etiquetterie, bestemd voor dames en heren ‘zonder kroontje’. Marlène de Wouters achterna? Nu, de regels van het spel kennen, hoffelijkheid en omgangsvormen, altijd mooi meegenomen als het maar niet al te stijfjes wordt. Waar zijn de internaatdagen dat we als meisjes met een paar boeken op het hoofd kaarsrecht de trappen moesten leren oplopen. Met dat kaarsrecht heeft Premier Theresa May het een beetje moeilijk stelde ik onlangs vast. Maar goed, alle etiquettegekheid op een stokje, bezocht je al eens de website van onze monarchie? Daar leidt de laatste link je naar een leuke kinderpagina die op eenvoudige wijze de geschiedenis en het functioneren van ons koninklijk huis uit de doeken doet. Kinderen kunnen hun tekeningen over de koninklijke familie opsturen en die worden dan misschien op een flickr – link van de website gepubliceerd. Mooi. Toch?

Prettige nationale feestdag. Joyeuse fête nationale. Glücklicher Nationalfeiertag.

Mobile School wint Europese burgerprijs

 

Het Europees Parlement heeft dit jaar 50 personen en organisaties uit 26 EU-landen met de Europese burgerprijs geëerd voor hun bijdrage aan de Europese samenwerking en bevordering van gemeenschappelijke waarden. De jury, onder leiding van EP-ondervoorzitter Sylvie Guillaume koos de laureaten uit de 79 voorstellen van de nationale jury’s.Onder de winnaars bevindt zich Mobile School. Deze Belgische organisatie zet zich sinds 1996 wereldwijd in voor straatkinderen. Via mobiele schoolkarretjes worden educatieve spelen georganiseerd voor kinderen die moeilijk of geen toegang hebben tot onderwijs. Als organisatie die onderwijs wil voorzien voor alle kinderen, promoot zij artikel 14 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, waarin het recht op onderwijs voor iedereen wordt gewaarborgd. De organisatie werd voorgedragen door Europarlementslid Ivo Belet (EVP).Sinds 2008 kent het Europees Parlement ieder jaar de Europese burgerprijs toe aan projecten en initiatieven die grensoverschrijdende samenwerking vergemakkelijken of het wederzijds begrip binnen de EU bevorderen.De prijs, die symbolische waarde heeft, is ook bedoeld om het werk te erkennen van degenen die door middel van hun dagelijkse activiteiten de Europese waarden bevorderen. De Europese uitreiking vindt plaats in Brussel in oktober 2016.

Bron: Europees Parlement – Nieuws

Paus veroordeelt vervolging van heksen en ketters | Kerknet

Al eerder berichtte ik op dit blog over de 16de eeuwse heksenvervolgingen in verband met ‘de heks van Kampenhout’  Josyne Van Beethoven – Van Vlasselaer en een lokaal buurtfeest. Ook Jan Cayers meent in zijn Beethovenbiografie dat de verbranding van de ‘stammoeder-martelares’ van de Van Beethovens zijn sporen heeft nagelaten. Vandaag laat kerknet.be weten:

KERKNET-redactie  Paus Franciscus noemt de heksenvervolging en de verbranding van ketters een historische vergissing, die vele onschuldigen het leven heeft gekost.

Paus Franciscus heeft in de eucharistieviering van maandagmorgen in de kapel van Santa Marta de betrokkenheid van de katholieke Kerk bij heksenjachten en de verbranding van ketters erkend en die gebeurtenissen als een onrecht veroordeeld. Dat alles heeft ervoor gezorgd dat er in de loop van de geschiedenis vaak mensen zijn gedood en veroordeeld hoewel ze onschuldig waren.

Rechters oordeelden dat ze niet bereid waren zich aan het woord van God aan te passen en spraken daarvoor de zwaarste straf uit. Als historisch voorbeeld noemde paus Franciscus de heilige Jeanne d’Arc (1412-1431). Voor deze excessen, zo zei hij, waren boekengeleerden verantwoordelijk die slechts geloofden in hun stelsel van wetten.

De tentoonstelling De heksen van Bruegel in Brugge © Philippe Keulemans

Vooral in de 16de en 17de eeuw vormde Europa het toneel van heksenvervolgingen en hekserijprocessen. In de Zuidelijke Nederlanden alleen heeft de heksenvervolging tussen 1450 en 1685 aan minstens 1.150 à 1.250 mensen het leven gekost, aldus Dries Vanysacker, die zich in de heksenvervolging verdiepte. De laatste terechtstelling van een heks in Europa vond in juni 1782 plaats in het Zwitserse Glarus, waar Anna Göldi werd onthoofd. De laatste tien jaren kregen heksen onder meer in de Duitse stad Keulen, maar in juni 2012 ook in de Vlaamse kuststad Nieuwpoort eerherstel (vetjes, BK).

In het Sint-Janshospitaal in Brugge loopt nog tot 26 juni de tentoonstelling De heksen van Bruegel over de vervolging van heksen in de Lage Landen en de evolutie van hun voorstelling in de kunst.

De Lage Landen introduceerden hekserij als thema in de kunst. De Brugse expo ‘De heksen van Bruegel’ toont welke impact dat had en heeft.De voorstelling van heksen op een bezem, die van generatie op generatie werd doorgegeven, danken wij aan Pieter Bruegel de Oude (1527/1530 – 1569). Dat vertelt Renilde Vervoort, kunsthistorica en curator van de tentoonstelling De heksen van Bruegel. Bruegel heeft de heks niet uitgevonden. Maar dankzij twee prenten gewijd aan het thema Sint-Jacob en de tovenaar, die kort daarna door de Antwerpse prentenuitgever Hieronymus Cock ook als gravure op de markt werden gebracht, raakte Bruegels beeld van de heks ruim bekend en verspreid.

Schouw en bezem

Pieter Bruegel de Oude haalde de elementen voor zijn heksenvoorstelling uit de toen al circulerende volksvertellingen en legenden. Hij koos resoluut voor de bezem, introduceerde de schouw als uitgang voor heksen, beeldde in de haard de heksenketel af waarin de heksen tovermiddelen brouwden en omringde hen met kostbare spullen zoals de magische cirkel of toverboeken.Later werden ook elementen als de heksensabbat, de toverstaf en de kat als trouwe bondgenoot toegevoegd.

1150 à 1250 heksen terechtgesteld

Al bij al bleef de vervolging van de als heksen beschouwde mensen in de Lage Landen beperkt, in vergelijking met bijvoorbeeld Duitsland. De vervolging was in de Zuidelijke Nederlanden wel aanzienlijk heviger dan in het noorden, en dan vooral in Frans- en Duitstalige gebieden.

Kom meer te weten over dit heksbeeld dat tot op vandaag bestaat, over hoe heksenvervolgingen verliepen, over de vermeende krachten van heksen en allerlei gebruiken over toverij in Brugge en de Nederlanden. De heksen en hun wereld presenteren zich op één van de meest authentieke plekken die Brugge rijk is: de middeleeuwse zolder van het Sint-Janshospitaal. Van daaruit nemen ze je mee de stad in, door nacht en mist over de Brugse daken…

Bron: www.kerknet.be