Rembert Dodoenswandeling – Wandelroute | RouteYou

Rembert Dodoenswandeling – Wandelroute | RouteYou.

Terwijl Leuven dit jaar de renaissancegeleerde Andreas Vesalius in de kijker zet, kan Mechelen zich klaarmaken voor de 500^ste geboortedag van Rembert Dodoens, die in 1517 in Mechelen geboren werd. Het stadsbestuur heeft de voorbije jaren alvast de Dodoens kruidentuin (aan het einde van de Pitzemburgstraat te Mechelen) een facelift gegeven en de VZW Trage Wegen Zemst stippelde een Dodoenswandeling uit in het zuidwestelijke hinterland van Mechelen. Deze wandeling is niet bewegwijzerd maar via de initiatiefnemer kreeg ik de nodige informatie en ik trok op pad. Het resultaat kunt u aanklikken op de bovenstaande link.  De wandeling start op de parkeerplaats  aan de Eglegemvijver (Eglegemweg) en eindigt ook daar. Een plek die via openbaar vervoer goed te bereiken is vanuit het NMBS-station van Mechelen (lijn 288 en 289 ± 13 minuten tot HOMBEEK DORP). Een kijkje in de Mechelse Dodoenstuin kan een leuke start of een interessante afsluiter zijn. Veel wandelplezier!

Google eert vandaag Nelson Mandela (1918 – 2013) met Doodle

Op Nelson Mandela-dag [vandaag] worden mensen wereldwijd opgeroepen zich in te spannen voor de wereldvrede door 67 minuten van hun tijd belangeloos in te zetten voor anderen. De 67 minuten staan symbool voor de 67 jaar waarin Mandela zich tot 2010 hardmaakte voor mensenrechten. [bron: De Morgen]

Van een buurtfeest, van Siska en van de Brusselse brandstapel anno 1595 …

Een buurtfeest is een ideale gelegenheid om je buren wat beter te leren kennen. Met die bedoeling namen enkele inwoners van de wijk Berg Heide (Kampenhout) het initiatief om op 28 juni een themafeest te organiseren. Dat thema was snel gevonden want geloof het of niet ooit leefde er een ‘heks’ op de Bergse Heide. Josyne Franciska Van Vlasselaer werd in 1536 op de Heide geboren. Ze had naast haar wettelijke echtgenoot Arnoldus Van Beethoven met wie ze vier kinderen had ook een minnaar en twee buitenechtelijke dochters. Dat gedrag viel bij haar man en de lokale bevolking niet in goede aarde. In de zomer van 1595 werd ze beschuldigd van hekserij, gemarteld en op 13 september 1595 op de brandstapel terechtgesteld. Dit historisch gegeven bracht de organisatoren op het idee om het buurtfeest in het teken van deze ‘Siska’ te plaatsen, een voorouder trouwens van Ludwig van Beethoven. De Nederlandse auteur Maarten ’t Hart gelooft dat er ook vandaag nog heksenprocessen bestaan. Het proces van de Haagse verpleegkundige Lucia de Berk – veroordeeld tot levenslang op basis van statistische rekensommen en kettingbewijzen maar na heropening van de zaak in 2010 vrijgesproken – vertoonde volgens hem gelijkenis  met het proces van onze Josyne Franciska Van Beethoven:

Op 5 augustus 1595 werd te Kampenhout de 50-jarige Josyne van Beethoven gearresteerd. Dorpelingen beschuldigden haar ervan dat zij met de duivel een verbond had gesloten. Vier keer was, juist op het moment dat zij langsliep, een paard plotseling gestorven. Ze werd overgebracht naar de gevangenis van Brussel. Daar liepen nieuwe beschuldigingen binnen. Toen ze langs een stoeterij stapte, vertelde een nieuwe getuige, had een paard spontaan bloed gepiest en was aan een koliek gestorven. Een boer wist te vertellen dat de melk van één zijner koeien reeds zuur uit de uier was gekomen toen Josyne voorbijkwam.Josyne van Beethoven had net zo’n karakter als haar beroemde nazaat. Onverschrokken ontkende ze alle beschuldigingen. Je had toen nog geen Pieter Baan centrum, maar wel de Pijn Bank. Daar werd ze net zo lang gemarteld tot ze bekende dat ze een heks was. Eind september werd zij op de Grote Markt van Brussel levend verbrand. Aan de vooravond van haar terechtstelling slikte ze vergeefs potscherven in de hoop daaraan te overlijden. [bron: Een hedendaags heksenproces – Maarten ’t Hart – archief nrc.nl.]

Voor onze buurt werd het echter een gezellige avond, al zat het weer niet helemaal mee. Een gegrilde hap, een drankje, een zakje lekkere kersen, een toetje voor wie daar zin in had, een tombola-altijd-prijs en … het brandstapelmoment. Zo leerde jong en niet meer zo jong, nieuw en niet meer zo nieuw in de buurt elkaar beter kennen. Dank aan het organiserend comité!

Wegdromen in De Groene Vallei | Oost – Midden – Brabant (B)

De Groene Vallei (mijn heimat) vormt een oase in het drukbevolkte gebied tussen Leuven, Brussel en Mechelen. Het is een groot en divers gebied met moerassen, bossen, graslanden, akkers en weidse vergezichten. De plantenrijkdom behoort tot de Europese top en vele van de  planten zijn zeldzaam in Vlaanderen of komen alleen nog hier voor. De aanwezigheid van kwel (opstuwend grondwater) zorgt voor natte gronden die bovendien op heel wat plaatsen kalk bevatten. Op die kalkrijke vochtige graslanden groeien zeldzame soorten zoals orchideeën die er dankzij het natuurbeheer nog welig groeien. Ook de fauna spreekt tot de verbeelding. Hier ontmoet je de nachtegaal, blauwborst, houtsnip, havik, ijsvogel, ree, vos, hermelijn, libellen, vlinders … Natuurpark De Groene Vallei biedt schitterende mogelijkheden voor iedereen die van de natuur wil genieten. Stel je voor: een wandeling door moerassen en bossen, wandelen op houten plankenpaden die zich langs bomen, stronken, vijvers en grachten slingeren. In De Groene Vallei krijg je hier en daar een echt gevoel van wildernis. Hier willen we plaats bieden aan natuur en beleving, aan mensen, dieren en planten. Op dit ogenblik liggen er in de regio al veel natuurgebieden. Die willen we met elkaar verbinden tot het Natuurpark De Groene Vallei zodat die kan uitgroeien tot het groene, kloppende hart van Vlaanderen. [bron: Wegdromen in De Groene Vallei.]

Onze – Lieve – Vrouw van Scherpenheuvel in de verbeelding – Barokgang

Meimaand, bloeimaand bij uitstek, voert me terug naar de aloude traditie uit mijn kindertijd: op bedevaart naar het Mariaoord Scherpenheuvel. Scherpenheuvel dus:  een oord dat op één of andere manier blijft fascineren, al wordt het vaak afgedaan als een plek van al te eenvoudige volksdevotie. Een voettocht met een vriendin na  het succesvol beëindigen van studies, een fietstocht met een vriend, een nachtelijke voettocht met dorpsgenoten op de vooravond van Hemelvaart, 15 augustus … . Scherpenheuvel een plaats van thuiskomen ‘in all seasons’.

De laatste jaren kan de bedevaarder er ook regelmatig in de Barokgang rechts van de basiliek een tentoonstelling van religieuze kunst bezoeken. Zo loopt er momenteel  ‘Onze –Lieve-Vrouw van Scherpenheuvel in de verbeelding’ – Vier eeuwen iconografie. Geen groots opgezet project maar wel een erg verzorgd en helder overzicht van de evolutie van het imago van Scherpenheuvel dat ten tijde van de Spaanse aartshertogen Albrecht en Isabella tot nationaal Mariaoord werd uitgeroepen.

De oudste bron met betrekking tot het genadebeeldje van Onze – Lieve – Vrouw – van Scherpenheuvel is het verslag van Filips Numan, secretaris en griffier van de stad Brussel (ca. 1550-1626). Zo leert de handige en piekfijn gelay-oute tentoonstellingsgids van Hans Geybels ons die de legende van het genadebeeld vertelt en vervolgens de iconografische geschiedenis behandelt in vijf hoofdstukjes : 1 Herders en bedevaarders, 2. De genezingswonderen, 3.Herders uit de Romantiek, 4. Aartshertogen, 5. De laatste decennia: terug naar het genadebeeld.

Wandelend door de Barokgang herkende ik veel devotionalia. De recentste artistieke projecten van May Claerhout  (een wit gipsen beeldje 1997) en Geert Van der Borght (2004) waarmee gepoogd werd  een moderne vormgeving van de devotionalia op gang te brengen, bleken echter geen  succes. ’Nieuwe dingen zijn dikwijls het product van een privé-initiatief en niet bestemd voor de massamarkt. Voor die bloedarmoede zijn diverse redenen. De alledaagse religieuze cultuur is een vrij conservatieve cultuur die graag vasthoudt aan overgeleverde iconografische modellen’, aldus Hans Geybels.  De geschiedenis van de afbeeldingen van het genadebeeldje  zal de senioren-bedevaarders zeker niet vreemd zijn. Toen ik een wit porseleinen beeldje zag met op Maria’s arm een Jezuskind zonder hoofd dacht ik ‘de tand des tijds’. Niet zo. De devotionalia geven een idee van de vragen, verzuchtingen en intenties die duizenden bedevaarders al eeuwenlang naar Scherpenheuvel brengen maar ook van de emoties waarvan sommige beeldjes het slachtoffer werden.

Het geheim van deze spirituele plek:  de angst, de woede, het verdriet, de geborgenheid, de dankbaarheid, het geloof, de hoop, de wanhoop, de liefde, het vertrouwen, de solidariteit  …  kortom de vele gevoelens en verlangens waarmee ontelbare pelgrims doorheen de tijden in dit Mariaoord terecht konden en nog steeds onverminderd kunnen. Maria, een rijke en eenvoudige traditie van luisteren en in het hart sluiten.

Meer info over de tentoonstelling vindt u hier en de VRT Terzake – reportage: Scherpenheuvel 2.0: Mariamarketing of gezond verstand ?

 

Over klein geluk in tijden van overvloed | Kunstenfestival Watou 14

Af en toe een babbeltje slaan met een onbekende op de trein of een toevallige passant een ‘goeiemorgen’ knikken geeft ons volgens professoren Elizabeth Dunn en Michael Norton een onmiddellijk goed gevoel. Of ook: hoe ongelooflijk klein het geluk blijkbaar kan zijn. Te volgen via de Faceboekpagina van Kunstenfestival Watou.

Deze zomer (5 juli 2014 – 31 augustus 2014) mag Kunstenfestival Watou van geluk spreken. De verzamelde verhalen van kunstenaars, schrijvers en dichters staan namelijk in het teken van de menselijke zoektocht naar geluk en dat in tijden van grote overvloed. Over hoe we met zijn allen gelukkig willen zijn en hoe dat niet noodzakelijk leidt tot echt gelukkig worden. Over hoe we als mens altijd op zoek gaan naar iets beters, zoals de condition humaine ons dicteert. Met deze 34ste editie, Verzamelde Verhalen #6,  wil Kunstenfestival Watou dan ook een rustpunt bieden in hectische tijden: een kunstzinnige reflectie over onze zoektocht naar geluk.Ook voor onze jongste bezoekers houden we de tentoonstelling graag boeiend. Tijdens Kunstenfestival Watou 2014 zijn ze dan ook echte geluksvogels. Illustrator Korneel Detailleur maakte speciaal voor hen een boekje, waarmee ze samen het kunstenparcours kunnen ontdekken. Ware gelukszoekers gaan bovendien op jacht naar de Schatkist van Vlieg. Die zit verstopt in een klein hoekje, maar Korneels Schatkaart helpt wel bij het zoeken! [bron: Thema | WATOU 14 | Kunstenfestival Watou]

Vanochtend de eerste van een tetrade maansverduisteringen

 

Vannacht was er volle maan en tegelijk de eerste van een tetrade maansverduisteringen (de drie volgende zullen plaats vinden op 8 oktober 2014, 4 april 2015 en 28 september 2015). ‘De volledige maaneclips zou bij ons om 7 uur vanochtend moeten beginnen en tot 12u30 duren. Het zal echter slechts enkele minuten zichtbaar zijn, totdat de zon opgaat’, aldus Marie Gathon van Le Vif. Onze weerman Frank Deboosere geeft op zijn website in De nachthemel in april 2014 aan dat de verduistering voor ons helemaal niet zichtbaar zal zijn. Amerikanen en Canadezen hebben meer geluk: zij zullen de volledige maansverduistering kunnen waarnemen. NASA zet een live video op haar website. En ook hier, via de live stream van KNACK, mooie beelden van de bloedmaan tijdens de maansverduistering.