België aan de schandpaal op dag 1 van de klimaatconferentie in Lima.
Volg het nieuws over de klimaattop hier.
Bekijk het 11.debat met Naomi Klein:
Via Naomi Klein de website This Changes Everything met o.a. Beautiful Solutions. In Nederland en Vlaanderen wil vzw Klimaatzaak het ‘kwakkelende klimaatbeleid’ uit zijn patstelling halen.
Verkiezingen zijn niet goed voor Afrika, zo schreef Alphonse Muambi enkele dagen geleden in De Standaard. Bogdan Vanden Berghe verzet zich: er is niets mis met verkiezingen, wel met een te grote focus in het Westen op alleen die verkiezingen.
Ik begrijp dus de frustratie van Alphonse Muambi (DS 23 oktober). Maar zijn voorstel om verkiezingen in Afrika af te schaffen gaat me te ver. Verkiezingen zijn niet zaligmakend, maar de alternatieven zijn niet voor de hand liggend. Broodnodige machtswissels los je niet op met een roterend presidentschap dat dan weer de deur openzet voor een elite die de macht in handen houdt. Vergeet ook niet: verkiezingen in Afrika zijn niet alleen verkiezingen in Congo. In Zuid-Afrika, Botswana of zelfs post-conflictlanden als Sierra Leone of Liberia werkt het systeem.Probleem lijkt me vooral de te sterke focus op verkiezingen. Democratie creëer je ook door goed beleid en een context die voordelig is voor maatschappelijk debat. Dus geen democratie zonder vrije pers, oppositiepartijen, recht op organisatie en protest. Wij steunen vrouwenorganisaties, mensenrechtenorganisaties, vakbonden en boerenorganisaties die opkomen voor de gewone bevolking in Afrikaanse landen. Zo dragen we ons steentje bij. Maar dat alles mag ons niet doen vergeten dat ook verkozen leiders een element van democratie vormen.Als we de analyse maken van fout gelopen verkiezingen in Afrika, zien we dat die vaak te wijten zijn aan politici die niet tegen hun verlies kunnen: ofwel frauderen ze, ofwel wordt er geweld gebruikt om de macht toch te behouden. Al te vaak vormen verkiezingen voor de machthebbers in een aantal Afrikaanse staten een alles-of-niets-spel. Misschien moet men binnen de westerse diplomatieke wereld daar eens over nadenken: hoe krijgen we de Afrikaanse politici zover dat ze rustig van hun pensioen gaan genieten als hun tijd erop zit? De vraag is bijzonder pertinent in Congo, Rwanda en Burundi, waar de leiders nu hun laatste termijn voldoen, althans volgens de huidige grondwet. Wat gaat België doen als er aan die grondwet gemorreld wordt en Kabila, Kagame of Nkurunziza voor een derde mandaat gaat? Een pro-actief Afrikabeleid is ook hiermee bezig.De mislukte verkiezingen in Afrika hebben al veel leed veroorzaakt. Maar elk nadeel heeft steeds ook een voordeeltje. De debacles van de verkiezingen, zoals in Congo, passeren niet ongemerkt. Ze maken het voor de gewone Congolezen pijnlijk duidelijk dat ze niet moeten verwachten dat het Westen per se het beste met hen voor heeft. Meer en meer mensen in ontwikkelingslanden nemen daardoor zelf het heft in handen en zetten zich af tegen de opdringerige betweters uit het Westen. Ze ontwikkelen hun eigen democratische cultuur, die van onderuit groeit en rekening houdt met de lokale context. En zo hoort het ook.
Bogdan Vanden Berghe, Algemeen directeur van 11.11.11
Blauwkruikje 