Roses de Juin, vous les plus belles – Emile Verhaeren

Roses de Juin, vous les plus belles,
Avec vos coeurs de soleil transpercés ;
Roses violentes et tranquilles, et telles
Qu’un vol léger d’oiseaux sur les branches posés ;
Roses de Juin et de Juillet, droites et neuves,
Bouches, baisers qui tout à coup s’émeuvent
Ou s’apaisent, au va-et-vient du vent,
Caresse d’ombre et d’or, sur le jardin mouvant ;
Roses d’ardeur muette et de volonté douce,
Roses de volupté en vos gaines de mousse,
Vous qui passez les jours du plein été
A vous aimer, dans la clarté ;
Roses vives, fraîches, magnifiques, toutes nos roses
Oh ! que pareils à vous nos multiples désirs,
Dans la chère fatigue ou le tremblant plaisir
S’entr’aiment, s’exaltent et se reposent !

Emile Verhaeren, Les Heures du Soir, Mercure de France, 1922, pp. 73-74

Hommage Emile Verhaeren | Dichter des Vaderlands

Emile Verhaeren werd door koning Albert I als eerste tot Dichter des Vaderlands van ons land benoemd. 100 jaar na zijn overlijden eert bpost deze Franstalige Vlaming met een postzegel, het koninginnenstuk in de nieuwe collectie postzegels van 2016.

timbre_verhaeren1

In een prachtig ontwerp van GAL worden Verhaeren en zijn poëzie letterlijk één. Koen Stassijns – samensteller van de gloednieuwe Verhaerenbloemlezing Veerman – leidt de avond in. Charles Ducal, Dichter des Vaderlands 2014-2015 en Laurence Vielle, de huidige Dichter des Vaderlands, lezen hun favoriete gedichten van Verhaeren. De Franstalige muziekgroep Les Filles de Hirohito brengt poëzie van Verhaeren op muziek

Belgische instituten als het spoor en de post kunnen natuurlijk niet ontbreken in het traject van de Dichter des Vaderlands. De trein laat Charles Ducal aan zijn opvolgster, Laurence Vielle, en voor de post roept hij haar alvast aan zijn zijde. Voor de uitgifte schreven Charles Ducal en Laurence Vielle speciaal een gedicht.

Bron: Dichter des Vaderlands

Poste restante | Dichter des Vaderlands

VIEILLE FERME A LA TOUSSAINT

La ferme aux longs murs blancs, sous les grands arbres jaunes,
Regarde, avec les yeux de ses carreaux éteints,
Tomber très lentement, en ce jour de Toussaint,
Les feuillages fanés des frênes et des aunes.
Elle songe et resonge à ceux qui sont ailleurs,
Et qui, de père en fils, longuement s’éreintèrent,
Du pied bêchant le sol, des mains fouillant la terre,

Émile Verhaeren

uit: Toute la Flandre

Belgische instituten als het spoor en de post kunnen natuurlijk niet ontbreken in het traject van de Dichter des Vaderlands. De trein laat Charles Ducal aan zijn opvolgster, Laurence Vielle, en voor de post roept hij haar alvast aan zijn zijde. bpost stelt deze maand zijn nieuwe collectie postzegels van 2016 voor en het koninginnenstuk daarin is zonder twijfel de zegel gewijd aan Emile Verhaeren (21 mei 1855 – 27 november 1916), de illustere voorganger van onze Dichter des Vaderlands, in een prachtig ontwerp van GAL waarin de man en zijn poëzie letterlijk één worden. Voor de uitgifte schreven Charles Ducal en Laurence Vielle speciaal een gedicht.

Poste restante

Iemand wacht in een vreemde stad
in het postkantoor op een brief,
jaren al, maar de tijd is fictief.
Iemand wacht in een vreemde stad

op iets liefs, in de wetenschap dat
thuis, in een tijdloos nu, iemand
een inktspoor begint dat ginds
al zingt in het wachtende oog.

Zo schrijven zij samen een brief,
die zeker zal komen, vandaag nog,
iedere dag weer opnieuw. Misschien
glijdt hij nu in de bus, pas voltooid,

de postzegel opgedrukt als een kus.

Misschien komt hij nooit.

Charles Ducal

Il y a dans un home
d’une rue de Flandre
les lèvres fanées d’Hélène
103 ans cette année
je ne vais pas la voir
une fois par an
elle dépose un baiser
sur une enveloppe blanche
bonne fête elle me dit
fidèle comme la vie
tous les facteurs de Flandre
connaissent son écriture
claire et précise
plume
tous les postiers du monde
reçoivent son baiser
écume
tissé au timbre et à ses doigts plissés
vieil oiseau aux ailes de papier
traverse mon enfance
ce timbre-ci Hélène
oh comme je le désire
sous mes lèvres à tes doigts
sous tes lèvres à chez moi
pour un baiser encore.