Behalve over Brexit heerste in de Britse pers de voorbije maanden ook een pittig debat over het Cecil Rhodes standbeeld dat de ingangspoort van het Oriel College in Oxford University siert. Een groep studenten van dit bolwerk van traditie vindt dat dit standbeeld te veel negatieve, racistische connotaties voor hen vertegenwoordigt om te mogen blijven staan. Twee kampen wagen zich, met hun kennis en gevoelens over het koloniale verleden van het ‘Britse Empire’, aan elkaar in dit debat. Sommigen trekken het debat van een bijna onooglijk standbeeld boven de toegangspoort naar het ruimere thema van het curriculum aan deze universiteit dat de geschiedenis nog steeds vanuit een al te enge Europese – zeg maar Brits triomfalistische – bril pleegt de benaderen. Een jonge generatie studenten uit dat voormalige imperialistische Brittannië roert zich dus en maakt van het neerhalen van het standbeeld een symbooldebat dat wil afrekenen met een vernederend verleden. The Telegraph sabelt deze jongeren neer als ‘mollycoddled by their parents, spoon-fed by their teachers, indulged by society ‘ en besluit ‘The authorities at the university have, so far, continued to pamper the student emperors. Every time the authorities are accused of racism, they bend over backwards to soothe the offended egos of the little, tinpot dictators – rather than telling them that they, the teachers, are there to tell the students what to do; and not the other way round.’ Dezelfde krant vermeldt echter ook dat ‘Traditie en Geld’ het laatste woord kreeg in dit debat. Toch hebben de activisten bereikt dat er een ruimer maatschappelijk debat ontstond over de Britse geschiedenis en racisme. Deanna Heath, Senior Lecturer aan The Liverpool University, besluit in haar artikel over het schoolcurriculum in The Conversation: ‘This history curriculum that the guidance lays out is ultimately a history of white men. Not only does it devote considerable attention to war, politics, and military history, but women’s and gender history are notably completely absent. Non-white peoples play a small role as historical agents, particularly in British or wider Western history. We still have a long way to go in decolonising, de-racialising and de-masculinising our past.’
Het antwoord van het bestuur van het Oriel college op de campagne: The previously announced listening exercise will focus on how best to place the statue and plaque in a clear historical context. The College will seek expert advice on parallels and precedents, and conduct focused discussions with the College community, including students, staff and alumni. The Governing Body expects to have identified specific proposals by the autumn.The campaign to remove Oriel’s statue of Rhodes has highlighted other challenges in relation to the experience and representation of black and minority ethnic students and staff at Oxford. Oriel takes these very seriously and, as previously announced, is taking substantive steps to address them. The College supports the work the University is doing in this area, and reaffirms Oriel’s commitment to being at the forefront of the drive to make Oxford more diverse and inclusive of people from all backgrounds.-28/01/2016
Vandaag plannen de Oxfordstudenten de Rhodes Must fall anti-colonialism march die een jaar campagnewerking herdenkt.
Blauwkruikje 