‘Pinksteren: het beste antigif tegen religieus fanatisme, bekrompenheid en ritualisme’ –  Ignace Demaerel in Knack

IMG_1487

In de geest van het citaat ‘Een andere taal en toch elkaar verstaan. Het wordt Pinksteren.’ van Raho Rahiti wil ik jullie fijne pinksterdagen toewensen samen met een toemaatje van Ignace Demaerel. Ignace Demaerel woont in Schaarbeek en is licentiaat in de Wijsbegeerte en in de Protestantse Godgeleerdheid. Hij is godsdienstleraar in het openbaar onderwijs en sinds 2012 is hij columnist/opiniemaker bij Knack. Hij had zes jaar zitting in het bestuur van de Evangelische Alliantie Vlaanderen en is de auteur van het boek  Jezus 2.0: wat heeft Hij ons vandaag nog te vertellen?

‘Waar de Geest van de Heer is, is vrijheid!’ roept weeral Paulus enthousiast uit (2 Korinthe 3:17). Hoe kan het dan dat veel mensen christendom en Kerk associëren met onvrijheid, starheid, formalisme? ‘Heilige tradities’ kunnen zo gemakkelijk het leven verstikken. Blijkbaar hebben sommige christenen de kern van de boodschap zo onherkenbaar misvormd dat het helemaal niet meer als ‘goed nieuws’ overkomt. Zulke volgelingen, zónder de Geest, brachten de grootste reputatieschade aan zijn Kerk. Deze uitwassen krijgen natuurlijk veruit de meeste aandacht in de media en de geschiedenisboeken, en sommigen zullen dat voor eeuwig tegen de Kerk blijven houden. Maar dit is het gevolg van de menselijke conditie: er is een soort ‘wet van de geestelijke zwaartekracht’ die alles naar beneden trekt, naar het aardse doet afglijden. Er komt sleet op de beste dingen, op verliefdheid en liefde, op huwelijken en vriendschappen, op de beste goede voornemens: er is een vurige start vol goede moed en idyllische voornemens, het nieuwe initiatief wordt in mooie vormen gegoten om ze te versterken, maar blijkbaar ‘verdampt’ de vurige motivatie na zekere tijd. De mens is niet in staat de goddelijke norm lange tijd vol te houden. De nieuwe wijn wordt in nieuwe zakken gegoten, maar na x aantal jaren zijn ook deze zakken niet nieuw meer, hé? Na enkele decennia of generaties dreigt hetzelfde slijtageproces. Er zijn genoeg hervormingsbewegingen geweest, die na enkele decennia zelf versteenden: de vurige lava koelt af, maar met een brok gestolde lava kan je iemand doodslaan.We hoeven naar niemand stenen te gooien, want het is een algemeen menselijk proces. Constante vernieuwing blijft de uitdaging, altijd opnieuw fris. We hebben geen container water nodig, maar een bron. Ach, het is toch weeral geen toeval zeker, dat de heilige Geest vergeleken wordt met ‘stromen van levend water die uit je binnenste vloeien’ (Johannes 7:38)?

Bron: ‘Pinksteren: het beste antigif tegen religieus fanatisme, bekrompenheid en ritualisme’ – België – Knack.be

 

%d bloggers liken dit: