Maakt muziek mens en maatschappij beter? In de loop der tijd hebben filosofen zich met grote scepsis over die vraag gebogen. Plato waarschuwde dat muziek gevaarlijke veranderingen in de samenleving kan veroorzaken. Eeuwen later wees Adorno op de schadelijke kracht van jazz, die ons tot tamme burgers zou maken.
Alicja Gescinska is ervan overtuigd dat muziek eerder een verheffende dan een verderfelijke kracht bezit en een grote rol kan spelen in onze persoonlijke en morele ontwikkeling. Daar staan we vandaag de dag te weinig bij stil. In het onderwijs is muziek nauwelijks nog van belang, en in het dagelijks leven zien we het vooral als bron van ontspanning, ter verstrooiing of vertroosting. In dit heldere essay toont Gescinska op overtuigende wijze dat muziek eerder een fundament dan een ornament van ons bestaan is. Muziek laat ons thuiskomen in onszelf, en vormt ons thuis in de wereld.
Ik plukte dit essay, uitgegeven bij De Bezige Bij in 2018, uit de rekken van de lokale bibliotheek op zoek naar non-fictielectuur. De subtitel ‘Een oefening in menselijkheid’ prikkelde mijn nieuwsgierigheid en beloofde een boeiend betoog. Ik werd niet teleurgesteld!
Twee interviews met de filosofe naar aanleiding van het boek vind je op haar persoonlijke website : www.gescinska.com
Blauwkruikje 