Jeroen Olyslaegers schreef met Wil een ijzersterke oorlogsroman waarin tempo en taligheid hand in hand gaan. Een roman waarin de stad Antwerpen een etterende wond is die nooit volledig heelt zolang haar inwoners zich nog herinneren wat ooit passeerde. Het boek kan niet niet los gezien worden van een actuele, maatschappelijke context. Het is een boek dat binnen die context onontkoombaar wil zijn en daarin slaagt. Een boek vol ambitie en morele complexiteit, verwoord in een lucide taal, waaruit een literaire en politieke oerschreeuw klinkt.
Met die woorden kende de vakjury de Fintro Literatuurprijs 2017 toe aan Jeroen Olyslaegers voor zijn roman Wil, De Bezige Bij, 2016. Hij kreeg ook de publieksprijs.
De F. Bordewijkprijs 2017 en de Confituur Boekhandelsprijs 2017 volgden. Dit jaar won hij de literaire jongerenprijs De Inktvinger, in Vlaanderen de opvolger van De Inktaap.
Enkele recensenten over het boek:
De complexiteit van de karaktertekening, de naturalistische schetsen van het absurde volksleven in de stad, de huichelarij, de gespleten liefde voor Antwerpen, de laconieke humor, de sarcastische ondertoon en de ambigue gelaagdheid van de vertelling maken van Wil een meesterlijke roman die ons duidelijk maakt dat zijn wie je wilt zijn misschien wel moeilijk is, maar in elk geval heel wat minder onheil veroorzaakt dan niets te willen.- Jan Lensen in Ons Erfdeel
Wil is een strak in de hand gehouden boek. Het is zijn Grote Roman, zoals elke goede schrijver er een in zich heeft. Er gingen jaren arbeid en studie aan vooraf. Hij liet zich grondig adviseren, door onder anderen Herman Van Goethem, historicus en gewezen directeur van Kazerne Dossin. – Filip Rogiers in De Standaard
Een onstuimige roman over ambiguïteit en boter op het hoofd tijdens WO II. Jeroen Olyslaegers overtreft de verwachtingen met pageturner Wil. De romancier triomfeert over de activist, en daar mogen we blij om zijn. – Dirk Leyman in De Morgen
‘WIL’ evoceert Antwerpen tijdens de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog. De roman reconstrueert niet alleen voortreffelijk de periode, maar is ook een lyrische meditatie over schuld en kwaad. – MH in De Tijd
Deze sterke roman is meer dan ‘[over-, BK] grootvader vertelt’, meer dan de zoveelste verkenning van goed en kwaad. Het is een bewijs dat er aan de overweldigende hoeveelheid oorlogsliteratuur nog altijd iets waardevols kan worden toegevoegd. – Bo van Houwelingen in De Volkskrant
‘Het verdriet van Antwerpen’ was een goeie titel van deze roman geweest. De invloed van Hugo Claus’ meesterwerk is duidelijk merkbaar, al zocht die het meer in beschrijvingen van de mensen thuis en van hun benepen gedachtewerelden. Olyslaegers wilde meer actie, meer geraaskal, meer lawaai en meer bloed aan de paal. En dat kreeg hij voor elkaar. In een snel geschreven verhaal dat zich geen enkele rustpauze permitteert. Antwerpen in oorlogstijd, hij wilde dat we het voelden. En ik voelde het. – Kees ’t Hart in De Groene Amsterdammer
Volgens de jongerenjury verdient “Wil”de allereerste Inktvinger omdat de roman authentiek is en een originele invalshoek kiest voor een oorlogsverhaal. De roman speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog in Antwerpen. Hoofdpersonage is een twijfelende naïeve hulpagent van politie, een “tweezak”. Hij kan niet kiezen tussen solidariteit met de slachtoffers van de vervolging en sympathie voor de collaboratie. Tegelijk wil hij zijn hachje redden en aan de toekomst met zijn vriendin denken. De jongeren van de jury zeggen dat de beklijvende roman de lezer dwingt om zelf een keuze te maken. Sommige jongeren stoorden zich wel aan de vele Antwerpse straat- en plaatsnamen en de onvertaalde Duitse fragmenten. – VRT Nieuws
Wanneer een boek de favoriet wordt van jong en al wat ouder dan is het beslist een must read, toch? Warm aanbevolen dus in deze dagen van herinnering.
Blauwkruikje 